Hırsızlık - suç işlemek amacıyla örgüt kurmak - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2012/19461 Esas 2013/111 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, suç işlemek amacıyla örgüt kurmak
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın atandığından haberi olmayan müdafiiye yapılan tefhim veya tebliğin kendisine bağlanan hukuki sonuçları doğurmayacağı anlaşılmakla sanığın temyizinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede,
A-Sanık hakkında suç işlemek amacıyla örgüt kurmak suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde,
Sanığa atılı suçun gerektirdiği cezanın, türü ve süresine göre 765 sayılı TCK"nın 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen 7 yıl 6 aylık zamanaşımının suç tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma sebebi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 Sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi uyarınca sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
B-Sanık hakkında hırsızlık suçu açısından kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince,
Sanığın 04.03.2005 tarihli savunmasında, iddianamede anlatılan olaylarla ilgili olarak İzmir 3. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından da savunmasının alındığını beyan etmesi üzerine, mahkemece anılan mahkemeye yazı yazılarak 2003-2004 yıllarında sanık hakkında oto hırsızlığı suçundan açılmış bir dava olup olmadığının sorulması sonucu anılan mahkeme tarafından sanık hakkında açılmış bir dava bulunmadığının tespit edildiğine dair cevabi yazı gönderildiğinin ve sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesi gereği takdir hakkı kullanılarak üst sınırdan artırım yapıldığının anlaşılması karşısında, tebliğnamedeki bir ve dört numaralı bozma isteyen düşünceler benimsenmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanığın eylemi 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesine uyan suçu oluşturduğu halde yazılı şekilde uygulama yapılması,
2-Suçun gece vakti işlendiğine ilişkin delillerin neler olduğu açıklanıp tartışılmadan 5237 sayılı TCK"nın 143/1. maddesi gereği cezadan artırım yapılması,
3-Suçun gece vakti işlenmediğinin tespit edilmesi halinde belirlenecek cezanın iki yıl olması karşısında, 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesi uyarınca ve bu maddenin 6.fıkrasına 25.07.2010 tarihinde yürürlüğe giren 6008 sayılı Yasanın 7. maddesi ile eklenen cümle de gözetilerek; hükmolunan cezanın tür ve süresine göre hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4-5237 sayılı TCK"da cezaların içtimaına dair bir hüküm bulunmadığı ve 5275 sayılı Ceza Ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 99. maddesine göre, hükmolunan her bir cezanın diğerinden bağımsız olup varlıklarını ayrı ayrı koruduklarının belirtilmiş olması gözetilmeyerek hükmolunan cezaların içtimaına hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 14.01.2013 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.