Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/2, 22/3, 62/1, 22/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizin bozma kararı üzerine mahkemece bozmadan önce verilen kararda yer verilmeyen yeni gerekçeler gösterildiği ve bu itibarla mahkemenin verdiği kararın direnme kararı olmayıp bozmaya uyularak verilen bir karar olduğu anlaşılmakla yapılan incelemede;
Kendi beyanına göre sol gözünde %70 oranında, yargılama sırasında alınan doktor raporuna göre ise %100 oranında görme kaybı bulunan sanığın 2,08 promil alkollü şekilde sevk ve idaresindeki minibüs tipi aracıyla geceleyin meskun mahal dışındaki aydınlatması bulunmayan çift yönlü 7 metre genişliğindeki yolda seyri sırasında, kendisiyle aynı istikamette önünde seyreden hakkındaki mahkumiyet hükmü kesinleşen sürücü ... idaresindeki arka ışık donanımı, reflektör bulunmayan üzerindeki tepe lambasının da üzerinde yüklü saman balyalarının yüksekliğinden kaynaklı geriden gelen sürücülerce fark edilemediği traktöre bağlı romörka sol arka kısımdan çarpması sonucu aracında yolcu olarak bulunan eşi ile kızının hayatını kaybettiği, sürücü ...’in idaresindeki traktör ve traktöre takılı römork ile olay mahalli yerleşim yeri dışında, aydınlatma bulunmayan yolda, römorkunda arka ışık donanımı, reflektör bulunmayan araçla seyrettiği, traktörün üzerindeki tepe lambasının da römorkta yüklü saman balyalarının yüksekliğinden kaynaklı geriden gelen sürücülerce fark edilemediği de dikkate alındığında bu haliyle geriden gelen trafiği tehlikeye düşürdüğü anlaşılmakla, kazanın oluşumunda dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırı davranışlarından dolayı asli kusurlu olduğu, sanığın ise; güvenli sürüş yeteneğini kaybettirecek derecede 1,00 promilin üzerinde alkollü olması ile sol gözü görmediği halde gece trafiğe çıkması nedeniyle bilinçli taksirle hareket ettiği ve meydana gelen kazada dikkatini yola vermeyerek dikkatsiz şekilde seyretmesi, hızını far ışıkları altındaki görüş mesafesini kontrol edebilecek seviyede ayarlamaması sebebiyle tali kusurlu olduğunun anlaşıldığı olayda;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Mahkemenin 19.12.2014 tarih 2013/339 esas 2014/298 karar sayılı ilamının "2,08 promil alkollü olarak sebebiyet verdiği kazada eşi ve kızı ölen sanık hakkında hükmedilen cezanın, TCK"nın 22/6. maddesi gereğince 1/2"sinden 1/6"sı kadarına indirilmesi gerekirken (3/6, 4/6, 5/6 oranlarında) hükmedilen cezadan 1/6 oranında indirim yapılması, ayrıca TCK"nın 22/6. maddesinde belirtilen oranlar sanık hakkında uygulanırken, mağduriyetinin gözetilmesi gerektiği; ancak mahkemece mağduriyet göz önünde bulundurulduğu halde "bu sonuca kendisinin süreklilik arz eden eylemlerinin yol açtığı" şeklindeki yetersiz gerekçe ile cezasından asgari oranda indirim yapılmak suretiyle sanık hakkında fazla cezaya hükmolunması" gerekçesiyle Dairemizin 28.09.2017 tarihli 2016/2042 esas 2017/6771 karar sayılı ilamı ile bozulmasına karar verildiği, bozma sonrası mahkemenin 22.03.2018 tarih 2017/213 esas 2018/103 sayılı kararının ise; “Meydana gelen kazada eşinin ve kızının ölümüne sebebiyet veren sanığın mağduriyetinin fazlalığı ile TCK"nın 3. maddesinde "suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur" şeklindeki kanun hükmü gözetilmeksizin, cezasından TCK"nın 22/6. maddesi uyarınca 1/2 oranında indirim yapılması suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini” gerekçesiyle Dairemizin 21.03.2019 tarih, 2018/4912 esas 2019/3854 karar sayılı ilamı ile bozulmasına karar verildiği halde, sanık hakkında hükmedilen cezadan TCK’nın 22/6. maddesi gereğince indirim yapılırken, meydana gelen kazada eşinin ve kızının ölümü sebebiyle mağduriyetinin fazlalığının göz önünde bulundurulması gerektiğine yönelik yukarıda bahsedilen bozma ilamları doğrultusunda asgari hadden uzaklaşılarak indirim oranı belirlenmesi gerektiği gözetilmeden iki bozma kararını etkisiz kılacak şekilde sanık hakkında hükmolunan cezadan TCK"nın 22/6. maddesi uyarınca 1/2 oranında indirim yapılması suretiyle fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 09/11/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.