Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2013/26799 Esas 2016/1518 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/26799
Karar No: 2016/1518
Karar Tarihi: 11.02.2016

Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2013/26799 Esas 2016/1518 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın, bir başka kişiye sattığı iddia edilen mağdurun geçici olarak verdiği cep telefonunu iade etmediği gerekçesiyle açılan güveni kötüye kullanma suçundan açılan dava 223/8 maddesi gereğince düşürülmüştür. Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 12.06.2012 tarihli kararında da belirtildiği gibi, sanık ile mağdur arasında geçerli bir zilyetlik devrinin bulunması nedeniyle güveni kötüye kullanma suçu oluşmadığı, eylemin hırsızlık suçu kapsamında değerlendirilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Bu doğrultuda, kamu davası düşürülmüş ve karar temyiz edilmemiştir.
Detaylı Kanun Maddeleri:
- 223/8 maddesi: Suçun düşmesi halleri
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 141/1. maddesi: Hırsızlık suçu
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi: Temyiz yasağı
- 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi: Kararın bozulması

15. Ceza Dairesi 2013/26799 E. , 2016/1518 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Düşme kararı

Güveni Kötüye Kullanma suçundan açılan davanın 223/8 maddesi gereğince düşürülmesine ilişkin karar o yer Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, bir yeri aramak için mağdurdan geçici olarak aldığı cep telefonunu iade etmeyerek başka bir kişiye sattığının iddia edildiği olayda; Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 12.06.2012 tarih ve 2011/15-440 E. 2012/229 K. sayılı ilamı gereğince; başlangıçtan itibaren hırsızlık kastıyla hareket ettiği anlaşılan sanık ile katılan arasında yasa koyucu tarafından güveni kötüye kullanma suçunun oluşması amacıyla aranan nitelikte, zilyetliğin devrine ilişkin, tarafların aldatılmamış özgür iradeleriyle kurulan ve hukuken geçerli olan bir sözleşme, dolayısıyla hukuksal anlamda geçerli bir zilyetlik devrinin bulunduğundan ve sözleşme sonucu meydana gelmiş olan güvenden söz edilemeyeceğinden, eylemin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 141/1.maddesinde öngörülen hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, yargılamaya devamla şikayet yokluğundan kamu davasının düşürülmesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı sair yönleri incelenmeksizin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesine istinaden uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.