Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/27344 Esas 2013/76 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/27344
Karar No: 2013/76
Karar Tarihi: 14.01.2013

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/27344 Esas 2013/76 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar hırsızlık suçundan mahkum edildi ancak mağdurun beyanlarına dayanarak suçu geceleyin işlediklerine dair yeterli delil bulunmadığı gerekçesiyle sanıkların cezaları azaltıldı. Dosyada hukuka uygun ve kabul edilebilir kanıtların olduğu kabul edildi ve diğer temyiz itirazları kabul edilmedi. Ancak, TCK’nın 6/1-e maddesine göre suçun geceleyin işlendiğine dair delil yokluğunda sanıkların cezasının indirim yapılamayacağına karar verildi. Bu nedenle, hüküm bozuldu ve sanık cezaları yeniden belirlendi. Sanık ...’ın cezası 3 yıl hapis cezası olarak belirlenirken, sanık ...’nin cezası 2 yıl 4 ay hapis cezası olarak belirlendi. Mahkeme kararı CMUK’un 322 ve 326/son maddesi, TCK’nın 142/2-b ve 143. maddelerini içeriyor ve yargılama sürecindeki delillerin hukuka uygunluğu ve kanıta dayalı olması gerektiğinin altı çiziliyor.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/27344 E. , 2013/76 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
22.08.1990 doğumlu olan sanık ...’nin eylemi gerçekleştirdiği 26.08.2008 tarihinde 18 yaşını bitirdiği gözetilmeden, 5237 sayılı TCK’nın 31/3. maddesi ile uygulama yapılarak cezasından indirim yapılması karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Mağdur ...’ın aşamalardaki beyanlarında cebindeki paranın 26.08.2008 günü saat 19:30 sıralarında yolda yürüken çalındığınıbeyan etmesi; olay tarihinde de güneşin 18:49’da battığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK’nın 6/1-e maddesine uygun olarak, eylemin geceleyin işlendiğine dair delil bulunmadığı gözetilmeden,sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesi ile uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 20.12.2011 gün 2011/2-363 esas ve 2011/286 sayılı kararına göre bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanıklar hakkında hüküm fıkrasındaki “5237 sayılı TCK"nın 143. maddesinin uygulanmasına” ilişkin bölümlerin çıkarılması ve sanık ...’ın cezasının 5237 sayılı TCK’nın 142/2-b. maddesi gereğince sonuç olarak 3 yıl hapis cezası şeklinde; sanık ...’nin cezasının ise 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi
uyarınca kazanılmış hakkı korunarak 5237 sayılı TCK’nın 142/2-b. maddesi gereğince sonuç olarak 2 yıl 4 ay hapis cezası şeklinde belirlenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.