Yaralama - görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/32854 Esas 2016/17841 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/32854
Karar No: 2016/17841
Karar Tarihi: 21.11.2016

Yaralama - görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/32854 Esas 2016/17841 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında yaralama ve görevi yaptırmamak için direnme suçlamalarıyla verilen mahkumiyet kararı temyiz edilmiştir. Yapılan incelemede, sanığın suçları işlediği kanıtlanmıştır. Suçların doğru olarak nitelendirildiği ve cezaların kanuni bağlamda uygulandığı görülmüştür. Temyiz davası esastan reddedilerek hükümlerin onanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri: Türk Ceza Kanunu'nun 86. maddesi (yaralama suçu), 265. maddesi (görevi yaptırmamak için direnme suçu).

18. Ceza Dairesi 2015/32854 E. , 2016/17841 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Yaralama, görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen yaralama ve görevi yaptırmamak için direnme eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Cezaların kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından sanık ... müdafiinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnamedeki isteme uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 21.11.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.