(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/27291 E. , 2013/66 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
(Kapanan Şişli 4. Asliye Ceza Mahkemesi)
SUÇ : Hırsızlık, suç eşyasını kabul etmek
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I- Sanık ... hakkında suç eşyasını kabul etmek suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
Sanığa yüklenen ve 765 sayılı TCK’nın 512/1. maddesine uyan suç eşyasını kabul etmek suçunun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre; 765 sayılı TCK’nın 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen 7 yıl 6 aylık genel dava zamanaşımının suç tarihi olan 04.01.2003 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazı, yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK"nın 223/8.maddesi uyarınca zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE,
II- Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık ...’nun çaldığı oto yedek parçalarından bir kısmını katılana rızası ile soruşturma aşamasında iade ettiğinin sanığın aşamalardaki beyanları ve katılan ...’ın 10.02.2003 tarihinde kollukta verdiği ifadesinden anlaşılması karşısında; katılana kısmi iade nedeniyle ceza indirimine muvafakat edip etmediği sorularak, sonucuna göre 5237 sayılı TCK"nın 168/1-4. maddesinde tanımlanan etkin pişmanlık hükmünün uygulama olanağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-5237 sayılı TCK"nın 7/2 ve 5252 sayılı Kanunun 9/3. maddesi uyarınca sanık yararına olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkacak sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı gözetilip, anılan Kanunun 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCK"nın 493/1, 522.(pek fahiş) maddelerinde yer alan suçun öğelerinin farklı olduğu; sanığın suç tarihinde gece vakti katılanın işyerinin kapısındaki muhkem asma kilidi kırıp içeriden oto yedek parçasını çalması şeklinde gerçekleşen eyleminin, 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 143/1, 168/1-4, 53. maddelerine uyan hırsızlığın yanı sıra, aynı Kanunun 116/2-4, 53 ve 151/1, 53. maddelerine uyan işyeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarını da oluşturduğu ve bu suçlar yönünden CMK"nın 253 ve 254. maddelerinde öngörülen uzlaşma hükümlerinin uygulanma olanağı değerlendirilip sonucuna göre, 765 sayılı TCK ile 5237 sayılı TCK"nın ilgili maddeleri uyarınca denetime olanak verecek şekilde ayrı ayrı uygulamalar yapılıp, cezalar belirlenip, sonuç cezaların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle lehe olan Kanunun yeniden belirlenmesi zorunluluğu,
Kabule göre de;
3- Sanık hakkında mahkumiyetin doğal sonucu olarak 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 14.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
