Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2010/4855 Esas 2010/16462 Karar Sayılı İlamı

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
7201 Sayılı Tebligat Kanunu’nun 13. maddesine göre; hükmi şahıslar namına kendilerine tebliğ yapılacak kimseler her hangi bir sebeple mutat iş saatlerinde iş yerinde bulunmadıkları veya o sırada evrakı bizzat alamıyacak bir halde oldukları takdirde tebliğ, orada hazır bulunan memur veya müstahdemlerinden birine yapılır.
Aynı Kanun’un 20. maddesine göre “  3, 14, 16, 17 ve 18 inci maddelerde yazılı şahıslar, kendisine tebliğ yapılacak kimsenin muvakkaten başka yere gittiğini belirtirlerse; keyfiyet ve beyanda bulunanın adı ve soyadı tebliğ mazbatasına yazılarak altı beyan yapan tarafından imzalanır ve tebliğ memuru tebliğ evrakını bu kişilere verir. Bu kişiler tebliğ evrakını kabule mecburdurlar. Kendisine tebliğ yapılacak kimsenin muvakkaten başka bir yere gittiğini belirten kimse, beyanını imzadan imtina ederse, tebliğ eden bu beyanı şerh ve imza eder. Bu durumda ve tebliğ evrakının kabulden çekinme halinde tebligat, 21 inci maddeye göre yapılır.  Bu maddeye göre yapılacak tebligatlarda tebliğ, tebliğ evrakının 13, 14, 16, 17 ve 18 inci maddelerde yazılı kişilere verildiği tarihte veya ihbarname kapıya yapıştırılmışsa bu tarihten itibaren onbeş gün sonra yapılmış sayılır.
Somut olayda örnek (7) ödeme emrinin “İşyeri sahibi alıcı geçici olarak Antalya dışında olduğundan hizmetlisi M.G imzasına tebliğ” şerhi ile 26.12.2009 tarihinde tebliğ edildiği görülmektedir. Yapılan bu tebliğ, yukarıda açıklanan 7201 Sayılı Kanunun 20. maddesine uygun olup, mahkemece bu gerekçe ile şikayetin reddi gerekirken, tebligatın 21. maddeye uygun yapıldığı ve tüzüğün 28. maddesindeki şartların yerine getirilmesinin gerekli olmadığı  gerekçesiyle reddi isabetsiz ise de, sonuçta istem reddedildiğinden sonucu doğru mahkeme kararının onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 438. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), 17,15 TL onama harcı alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına 24.06.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.