Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/8269 Esas 2022/5345 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi


Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve kasten yaralama suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazının incelenmesinde;
Ceza Genel Kurulu'nun 25.10.2018 gün ve 2016/7-127 Esas, 2018/482 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere; 5271 sayılı CMK'nın 225/1. maddesine göre, hükmün konusu iddianamede gösterilen fiil olduğu, "yargılamayı yapan mahkemenin fiilin hukuki niteliğini takdirde iddia ve savunmalarla bağlı olmadığı, Kanunun açık ve kesin olan bu hükmü karşısında, mahkemece sanığın yargılama sonucunda sabit kabul edilen fiilinin hukuksal niteliğine göre hüküm kurulmakla yetinilmesi gerekirken, fiil nitelik yönünden ikiye bölünerek, aynı fiilden dolayı iki ayrı mahkumiyet kararı verilmesi Ceza Muhakemesi Kanununa aykırılık oluşturacaktır."
Somut olayda sanığın mağdurenin babasının evine gelerek, mağdureyi götürmek istemesi, mağdurenin kabul etmemesi sonucunda tokat atarak ve kollarından sürükleyerek götürmeye çalıştığı ve basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralanmasına neden olduğu eyleminin, kül halinde cebir uygulamak suretiyle kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturduğu, kasten yaralama eyleminin kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun unsuru olduğu ayrı bir suç olarak değerlendirilmeyeceği, sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 109/2, 35/2. maddeleri gereğince hüküm kurulması gerektiği gözetilmeksizin, yazılı şekilde eylemin vasıf yönünden bölünerek kasten yaralama ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından ayrı ayrı hükümler kurulması suretiyle CMK'nın 225/1. maddesine aykırı davranılması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca
uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. ve 326/son maddeleri gereğince kazanılmış hak saklı kalmak kaydıyla BOZULMASINA, 30.03.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.