Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/8204 Esas 2022/5393 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi



Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın, kasten yaralama suçunu, basit yargılama usulüne tabi olmayan kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan farklı zamanda işlediği belirlenerek yapılan incelemede;
1-Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
Mazıdağı Cumhuriyet Başsavcılığının 02.12.2014 tarihli iddianamesinde, sanık hakkında tehdit suçundan bağımsız olarak açılan bir kamu davasının bulunmadığı, tehdit eyleminin isabetli olarak TCK'nın 109. maddesi kapsamında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun bir unsuru olarak kabul edilerek olayın anlatıldığı ve 20.11.2014 tarihli olaya ilişkin sadece kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kamu davası açıldığı halde, tehdit suçundan 5271 sayılı CMK’nın 170. maddesine uygun olarak açılmış bir dava bulunmadığı gözetilmeden ayrıca bu suçtan da hüküm kurulması suretiyle 5271 sayılı CMK'nın 225/1. maddesine aykırı davranılması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA,
2-Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
Dosyada mevcut 20.11.2014 tarihli kolluk tutanağı ve tanık beyanlarına göre, sanığın mağduru ikametinde kalma hürriyetinden tehdit kullanmak suretiyle yoksun bıraktığının anlaşılması karşısında, sanığın eyleminin TCK'nın 109/2. maddesine uyduğu gözetilmeden suç vasfında hataya düşülerek TCK'nın 109/1. maddesi gereğince uygulama yapılması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. ve 326/son maddeleri gereğince ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla BOZULMASINA,
3-Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
Dairemizin 2020/2463 Esas sayılı dosyasında 01.10.2020 tarihli kararla, somut norm denetimi yoluyla iptal istemli başvuru üzerine Anayasa Mahkemesinin 14.01.2021 gün ve 2020/81 Esas, 2021/4 sayılı Kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa 17.10.2019 tarih ve 7188 sayılı Kanunun 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin "01.01.2020 tarihi itibariyle... hükme bağlanmış ve kesinleşmiş dosyalarda .... basit yargılama usulü uygulanmaz" bölümündeki "hükme bağlanmış" ibaresinin Anayasanın 38. maddesine aykırı olduğuna ve iptaline karar verilmiştir.
2709 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 38. maddesinde suçun kanuniliği ve cezanın kanuniliği güvence altına alınmıştır. Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 7/1. maddesinde de aynı güvencelere yer verilerek "lehe kanunun uygulanması ilkesi" benimsenmiştir.
Maddi ceza hukukuna ilişkin hükümler içeren basit yargılama usulünün "hükme bağlanmış dosyalarda" uygulanmasını engelleyen 5271 sayılı CMK.nın geçici 5. maddesinin (d) bendindeki "hükme bağlanmış" ibaresinin basit yargılama usulü yönünden Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi nedeniyle temyiz davasına konu dosyalarda lehe hükümler içeren CMK.nın 251/3. maddesinin uygulanması imkanının doğması ve bu konuda mahkemesince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30.03.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.