Mahkemesi : İş Mahkemesi
Dava, yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir.


Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi...... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dosya kapsamından; davacının, 25.01.1983 sigorta başlangıcı ile borçlanmaları dahil olmak üzere 07.07.1996 tarihine kadar toplam 4136 gün ve 2012 yılının Aralık ayında da 21 gün 5510 sayılı Kanunun 4/1-a maddesi kapsamında sigortalılığının bulunduğu anlaşılmaktadır. 25.01.1983 sigorta başlangıç tarihi esas alındığında davacıya yaşlılık aylığı bağlanabilmesi için 506 sayılı Kanunun Geçici 81"inci maddesinin “B” bendinin “d” alt bendi uyarınca 25 yıl sigortalılık süresini ve 47 yaşını doldurması ve en az 5150 prim gününün bulunması gerekmektedır. Her ne kadar sigortalılık süresi ile yaş şartını ikmal etmiş ise de; davacının prim gün sayısının yaşlılık aylığı bağlanması için yeterli olmadığı belirgindir. Bu durumda 2829 sayılı Sosyal Güvenlik Kurumlarına Tabi Olarak Geçen Hizmetlerin Birleştirilmesi Hakkında Kanun hükümlerinin uygulanması gerekmektedır.
2829 sayılı Kanunun “Aylığı Bağlanacak Kurum” başlığını taşıyan 8"inci maddesinde birleştirilecek sigorta hizmet süreleri toplamı üzerinden, son yedi yıllık fiili hizmet süresi içinde fiili hizmet süresi fazla olan Kurumca, hizmet sürelerinin eşit olması halinde ise eşit hizmet sürelerinden sonuncusunun tabi olduğu Kurumca, kendi mevzuatına göre aylık bağlanacağı öngörülmüştür.
Somut olayda; davacının 27.12.1996 – 12.06.2013 tarihleri arasında tornacılık mesleğinden oda kaydı ile söz konusu kaydı doğrulayan oda ve sicil kaydı bulunduğu ve anılan kayıtlar esas alınarak 01.10.2008 – 06.12.2012 ve 28.12.2012 – 08.07.2013 tarihleri arasında 5510 sayılı Kanunun 4/1-b maddesi (1479 sayılı Kanun kapsamında Bağ-Kur) kapsamında sigortalı olduğu tartışmasızdır. Bu durumda son yedi yıldaki fiili hizmet süresinden fazla olan 4/1-b maddesi kapsamındaki sigortalılık süresi olan davacıya 2829 sayılı Kanun hükümlerinin uygulanması halinde 4/1-a maddesi kapsamında aylık bağlanamayacağı dikkate alınarak 4/1-b maddesi kapsamında yaşlılık aylığı şartlarının değerlendirilmesi gerekirken; 1479 sayılı Kanunun Ek 19 ve 5510 sayılı Kanunun Geçici 17"nci maddelerinin uygulanması koşullarının da bulunmadığı nazara alınmaksızın bir kısım 5510 sayılı Kanunun 4/1-b maddesi kapsamındaki sigortalılık süresi 4/1-a maddesi kapsamındaki sürelere eklenmek suretiyle davanın kabulüne karar verilmesi; usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O hâlde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 05.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.