Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/18937 Esas 2014/10546 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/18937
Karar No: 2014/10546
Karar Tarihi: 30.04.2014

Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/18937 Esas 2014/10546 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle yaralama suçundan mahkûm edilmiştir. Hüküm, asgari hadden uzaklaşılmayarak verilmiştir. Dosyada eksiklikler tespit edilmiştir. Sanık, yapılan yargılamaya ve delillere göre suçu işlemediği gerekçesiyle beraat ettirilmiştir. Ancak, sanık hakkında tayin edilen hapis cezası, adli para cezasına çevrilirken hesaplamada hata yapılmıştır. Aynı zamanda, adli para cezasının belirlenmesinde esas tam gün sayısı belirtilmemiş ve taksitlendirme işlemi yapılmamıştır. Bu nedenle, hüküm kanuna aykırı bulunmuş ve düzeltilerek onanmıştır. Kanun maddeleri: TCK'nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4, 53/6.
12. Ceza Dairesi         2013/18937 E.  ,  2014/10546 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç :Taksirle Yaralama
    Hüküm :TCK"nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri
    gereğince mahkûmiyet

    Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Asli kusurlu olarak meydana getirdiği kaza sonucu dört kişinin yaralanmasına neden olan sanık hakkında, TCK"nın 3/1. maddesinde düzenlenen orantılılık ilkesi gözetilerek adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca asgari hadden uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulmak suretiyle eksik cezaya hükmedilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma konusu yapılmamış, gerekçeli karar başlığında CMK’nın 232/2-c maddesi uyarınca suçun işlendiği zaman diliminin gösterilmemesi mahallinde tamamlanabilir eksiklik olarak kabul edilmiştir.
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, atılı suçu işlemediğine ve beraatine karar verilmesi gerektiğine, adli para cezasını ödeyecek ekonomik güce sahip olmadığına,hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve eksik incelemeye ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    1- Sanık hakkında tayin edilen 5 ay hapis cezasının, günlüğü 20 TL"den adli para cezasına çevrilmesi sırasında hesap hatası sonucu 3.000 TL yerine 2.240 TL adli para cezasına hükmedilmesi,
    2- Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında, adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının belirtilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı davranılması,
    3- Sanık hakkında tayin olunan adli para cezasının taksitlendirilmesinde taksit aralığının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/4. maddesine aykırı hareket edilmesi,
    Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 4. bendinin ilk paragrafının çıkarılarak yerine, “Sanığa verilen 5 ay hapis cezasının sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu ve suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak TCK"nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine; TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 150 tam gün olarak belirlenmesine; TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 3.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibarelerinin eklenmesine, aynı bendin 2. paragrafında yer alan “5 eşit” ibaresinden önce gelmek üzere “aylık” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.











    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.