Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/6986 Esas 2022/5378 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi


Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Mağdurun temyiz talebi hakkında yapılan incelemede;
Mağdurun yüzüne karşı 26.12.2014 tarihinde usulüne uygun olarak tefhim edilen hükmü, CMUK.nın 310. maddesinde belirtilen bir haftalık yasal süreden sonra 16.01.2015 tarihinde temyiz ettiğinin, bununla birlikte şikayetçi olmayıp, davaya katılma talebi olmayan mağdurun hükmü temyiz etme hakkının da bulunmadığının anlaşılması karşısında; mahkemece süresinden sonra yapılan temyiz isteminin reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmediğinden, mağdurun temyiz itirazının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararın ONANMASINA,
2) Sanık ... müdafii ve sanık ...'un temyiz talepleri hakkında yapılan incelemede;
Oluşa ve dosya içeriğine göre; sanık ... ile temyiz dışı mağdur ... arasında otopark işletmesi nedeni ile husumet bulunduğu, sanık ...'ın, ...'in mağdur ... ile mülk sahibine haber yollayarak, otoparkı tek işleteceğini, kendisini devre dışı bırakacağını söylediğini öğrenmesi ve otopark önünde korsan otoparkçılık yapan mağdur ...'i görmesi üzerine, diğer sanık ... ile ...'in işlettiği kahvehaneye gittikleri, burada masaları devirerek mağdur ...'i silahla tehdit etmek suretiyle araca bindirdikleri, araç içerisinde ...'i "ne işler çeviriyorsunuz" diyerek darp ettiği ve ...'in kahvehanesine gitmemesi husunda tehdit etmesinin akabinde mağduru eski İzmir pazar yerinde bıraktıkları olayda;
a) Sanık ...'ın eylemini, temyiz dışı mağdur ... ile iş birliği yaparak, otopark işletmesini engellemeye çalışan mağdurun ...'in haksız eyleminin yarattığı öfke ile işlediğinin iddia edilmesi karşısında, tarafların bu yönde ayrıntılı beyanları alınarak ve sanık ...'ın ifadesinde geçen mülk sahibinin kimliği belirlendikten sonra, "Sanığın ortağı olan ...'in, mağdur ile iş birliği yapmak suretiyle, ...'ın işlettiği otoparkı alarak, sanığı ortaklıktan çıkaracakları konusunda kendisi ile görüşülme ya da kendisine haber gönderilme gibi bir durumun olup olmadığı konusunda" tanık sıfatıyla beyanına başvurularak; sanık ... hakkında TCK.nın 29. maddesi gereği haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılması gerekirken, eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
b) Mağdurun aşamalarda verdiği beyanlarına göre, sanıkların basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek ölçüde yaralanmasına sebebiyet verdikleri mağduru eski İzmir pazar yerinde serbest bıraktıklarının, bunun üzerine mağdurun taksi ile olayın gerçekleştiği kahveye geri gelerek, arkadaşları ile birlikte şikayetçi olmak için karakola gittiğinin anlaşılması karşısında, sanıklar hakkında TCK.nın 110. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
c) Mağdur ... ve olayın aynı zamanda görgü tanığı olan temyiz dışı mağdur ... ile bilgi sahibi ...'nın emniyet ifadelerinde, sanıkların ...'i silahla tehdit etmek suretiyle götürdükleri sabit olmasına rağmen, sanıklar hakkında atılı suçtan hüküm kurulurken, silahın bulunmadığı ve sanıkların elinde silah görülmediği gerekçesi ile 109/3-a maddesinin uygulanmaması,
Yasaya aykırı, sanık ... müdafii ve sanık ...'un temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK.nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 30.03.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.