Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/3970 Esas 2020/5960 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1)Yargılama sırasında başka suçtan hükümlü olarak cezaevinde bulunan sanığın, 03.11.2014 tarihinde sorgusu yapılmasına rağmen, duruşmadan vareste tutulmak istemediğini bildiren sanık hakkında 5271 sayılı CMK"nın 193 ve 196. maddeleri uyarınca son celsede SEGBİS yoluyla duruşmada hazır bulundurulması sağlanıp, yüzüne karşı hüküm verilmesi gerektiği gözetilmeden, yokluğunda yargılamaya devam edilip karar verilmek suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
2) Sanığın sahte nüfus cüzdanı kullanarak resmi belgede sahtecilik suçunu işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; ayrıntıları Ceza Genel Kurulunun 09.10.2012 tarihli ve 2011/8-335 esas ve 2012/1804 karar sayılı kararında da açıklandığı üzere, "sahtecilik suçunun oluşabilmesi için belgenin nesnel olarak aldatıcılık niteliğinin bulunması ve keyfiyetin belgeden objektif olarak anlaşılması gerektiği, muhatabın hatasından, dikkatsizlik veya özensizliğinden kaynaklanan fiili iğfalin, aldatıcılık niteliğinin varlığını göstermeyeceği" kabul edilmektedir. Dairemizce suça konu nüfus cüzdanı üzerinde heyet olarak yapılan incelemede, fotoğraf ve belge üzerinde soğuk mühür izinin bulunmadığının görüldüğü; bu durumun Nüfus Hizmetleri Kanununun uygulanmasına ilişkin Yönetmelik"in 130. maddesinin 2. fıkrasında yer alan "Soğuk damga fotoğrafın üzerine gelecek ve fotoğrafın görüntüsünü bozmayacak şekilde ve nüfus cüzdanının plastikle kaplanması işleminden sonra ay-yıldıza doğru uygulanır." hükmüne uygun olmadığı; mevcut haliyle belge üzerinde yapılan sahteciliğin aldatıcılık niteliğinin bulunmadığı gözetilmeden, yasal unsurları itibarıyla oluşmayan "resmi belgede sahtecilik" suçundan sanık hakkında beraat yerine mahkûmiyet hükmü kurulması,
3)Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.