Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki şikayetçiler vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
HUMK’nun 571. maddesi hükmüne göre ortaklığın satış suretiyle giderilmesine karar verilen taşınır ve taşınmaz malların açık artırması, İcra ve İflas Kanunu hükümlerine uygun olarak yapılır. İ.İ.K.’nun 106-144. maddelerinde paraya çevirme ile ilgili hükümler yer almış, aynı Kanunun 129. maddesine göre, artırma bedelinin taşınmaz için tahmin edilmiş olan kıymetin 1. ihale gününde satış yapılması halinde en az %60’ını, 2. ihale gününde satış yapılması halinde en az % 40’ını bulması ve bundan başka paraya çevirme ve paylaştırma masraflarını karşılaması zorunlu kılınmıştır.  Bu durumda satış bedelinin, tüm icra masraflarını ya da ortaklığın giderilmesi davasında yapılan masrafları değil, paraya çevirme ve paylaştırma giderlerini geçmesi gerektiğinin hüküm altına alındığı görülmektedir. Bir başka anlatımla satış talebinden ihale tarihine kadarki paraya çevirme ve paylaştırma giderlerinin hesaplamada dikkate alınması gerekmektedir. Satışı istenen taşınmazın kıymetinin takdiri hakkındaki İ.İ.K.’nun 128.maddesi, paraya çevirme başlığını taşıyan III. bölümde bulunmaktadır. Bu nedenle taşınmazın kıymetinin belirlenmesi için yapılan keşif ve bilirkişi masrafları, ilan giderleri, satış için  yapılan tebligatlar  paraya çevirme masrafı olarak kabul edilir.
Somut olayda, taşınmazın 2. ihale günü satıldığı ve 42.000 TL olan satış bedelinin, 88.571 TL muhammen bedelin % 40"ı ile gazete ilanı(1.497,42 TL.), kıymet taktiri (158,50 TL.), ve diğer paraya çevirme ve paylaştırma giderlerini karşıladığı anlaşılmaktadır. Mahkemenin gerekçesinde de açıklandığı üzere, taşınmaz üzerinde bulunan vakıf şerhinin kaldırılması için gerekli olan 4.200 TL. taviz bedelinin, Kepsut Asliye Hukuk Mahkemesinin 2000/14-36 sayılı kararı karşısında satış masrafı olarak kabulü mümkün değildir.
Bu durumda satış memurunun İİK’nun 133. maddesi gereğince satışın düşürülmesine karar vermesi yasaya aykırı olup, mahkemece şikayetin kabulü yerine yazılı gerekçelerle reddi yönünde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ :Şikayetçiler vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK.366. ve HUMK.428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 24/06/2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.