Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2021/2994 Esas 2022/5307 Karar Sayılı İlamı

İhbarname No : KYB - 2021/1022

Hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan sanık ...'ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 292/1. ve 62/2. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Gevaş Asliye Ceza Mahkemesinin 13.07.2017 tarihli ve 2016/166 Esas, 2017/189 sayılı Kararını müteakip, aynı eylem nedeni ile açılan mükerrer dava sonunda sanığın hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan 5237 sayılı Kanun'un 292/1. maddesi gereğince 6 ay hapis cezası cezalandırılmasına, dair Van 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.10.2017 tarihli ve 2017/511 Esas, 2017/712 sayılı Kararını kapsayan dosyası ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre, sanık hakkında 29.03.2016 tarihli hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan dolayı Gevaş Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 04.04.2016 tarihli ve 2016/190 soruşturma, 2016/125 Esas sayılı iddianamesi ile açılan davanın yapılan yargılaması sonunda, Gevaş Asliye Ceza Mahkemesinin 13.07.2017 tarihli ve 2016/166 Esas, 2017.189 sayılı Kararı ile sanığın anılan suçtan verilmiş olan mahkûmiyet kararının 12.10.2017 tarihinde kesinleşmiş olması karşısında; sanık hakkında aynı eylem sebebiyle Van Cumhuriyet Başsavcılığının 06.06.2017 tarihli ve 2017/9713 soruşturma, 201/3071 Esas sayılı iddianamesi ile açılan Van 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.10.2017 tarihli ve 2017/511 Esas, 2017/712 sayılı dosyası ile görülen mükerrer davanın, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223/7. maddesinde “Aynı fiil nedeniyle, aynı sanık için önceden verilmiş bir hüküm veya açılmış bir dava varsa davanın reddine karar verilir.” hükmü gereğince reddine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, sanığın yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilerek, mükerrer ceza tayininde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı CMK.nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 20.11.2020 gün ve 2020-16215 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 08.01.2021 gün ve KYB - 2021/1022 sayılı ihbarnamesi ile dairemize tevdii kılınmakla incelendi.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Kanun yararına bozma yolu 5271 sayılı Yasanın 309. maddesine göre hâkim veya mahkemece verilen ve istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşen karar veya hükümlere karşı başvurulan olağanüstü bir kanun yoludur.
Hükümlü hakkında 29.03.2016 tarihli hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan dolayı Gevaş Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 04.04.2016 tarihli ve 2016/190 soruşturma, 2016/125 Esas sayılı iddianamesi ile açılan davanın yapılan yargılaması sonunda, Gevaş Asliye Ceza Mahkemesinin 13.07.2017 tarihli ve 2016/166 Esas, 2017/189 sayılı Kararı ile anılan suçtan verilmiş olan mahkûmiyet kararının 12.10.2017 tarihinde istinaf edilmeksizin kesinleşmiş olması karşısında; hükümlü hakkında aynı eylem sebebiyle Van Cumhuriyet Başsavcılığının 06.06.2017 tarihli ve 2017/9713 soruşturma, 2017/3071 Esas sayılı iddianamesi ile açılan Van 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.10.2017 tarihli ve 2017/511 Esas, 2017/712 sayılı dosyası ile görülen mükerrer davanın, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223/7. maddesinde “Aynı fiil nedeniyle, aynı sanık için önceden verilmiş bir hüküm veya açılmış bir dava varsa davanın REDDİNE karar verilir.” hükmü gereğince reddine karar verilmesi gerektiğinden bahisle kanun yararına bozma isteminde bulunulmuş ise de; kanun yararına bozulması talep edilen Van 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.10.2017 tarihli ve 2017/511 Esas, 2017/712 Karar sayılı kararının Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 13.03.2018 tarihli 2017/2652 istinaf Esas ve 2018/402 istinaf kararı ile esastan reddedilerek kesinleştiği ve kanun yararına bozma yasa yoluna başvurma olanağı bulunmadığı anlaşıldığından Gevaş Asliye Ceza Mahkemesinin 13.07.2017 tarihli 2016/166 Esas, 2017/189 Karar sayılı kararına yönelik olarak kanun yararına bozma isteminde bulunulup bulunulmayacağının takdiri için dosyanın Adalet Bakanlığına sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, sonucuna göre diğer kanun yararına bozma isteminin incelenmesine, 30.03.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.