Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/2089 Esas 2020/4446 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 8.

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi’nce verilen kararın Yargıtayca incelenmesi süresi içinde davacı vekili tarafından istenmiş olmakla dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 362/1.a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 Sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK"ya eklenen EK-Madde 1"de öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2018 yılı için 47.530,00 TL"dir.
Davacı vekili cismani zarar nedeniyle açtığı maddi tazminat davasında bedel artırım dilekçesi ile talebini 80.618,63 TL"ye yükseltmiş, mahkemece davacı lehine 60.463,50 TL maddi tazminata hükmedilmiştir. Davacı vekilinin istinaf yoluna başvurması neticesinde İstanbul Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun vekalet ücretine yönelik kısmı kabul edilerek davacı lehine 60.463,50 TL maddi tazminata hükmedilmiştir.
Temyize konu karar, anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden davacı bakımından kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1/6/1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davacı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin (dilekçesinin) HMK"nun 362/1-a ve 362/2. maddeleri uyarınca REDDİNE, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesi"ne gönderilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 07/07/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.