Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle Yaralama
Hüküm :TCK"nın 89/4, 62/1, 53, 51/1-3-6. maddeleri gereğince
mahkûmiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık ve üst Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü gündüz saat 13:45 sularında bulutlu havada, meskun mahal dışında, bölünmemiş, 2 yönlü, 7 metre genişliğindeki yüzeyi kuru, asfalt kaplama, hafif eğimli düz yolda idaresindeki otomobille seyir halinde bulunan sanığın, üç yönlü T kavşağa, kavşaklarda geçiş üstünlüğü kuralını ihlal ederek giren askeri araca çarpması şeklinde gelişen olayda; kavşağa yaklaşırken hızını azaltmayan ve bu suretle 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu"nun 52/1-a maddesini ihlal eden sanığın tali kusurlu olduğu, bu hususun kaza sonrası düzenlenen kaza tespit tutanağı ile belgelendiği, olay mahallinde keşif yapılmasına gerek bulunmadığı, kaldı ki kusur durum ve derecesini belirlemenin dosyadaki bilgi ve belgelerden hareketle bizzat hakimin yetkisinde bulunduğu anlaşıldığından tebliğnamede, olay yerinde keşif yapılıp bilirkişi raporu alınması yönünde bozma öneren (1) numaralı görüşe iştirak edilmemiştir.
Sanık hakkında tanzim edilen iddianamede sevk maddeleri olarak TCK"nın 89/1, 53/6. maddeleri gösterilmiş ve sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, TCK"nın 89/4. maddesi gereğince cezalandırılmasına hükmedilmiş ise de; iddianamedeki anlatımda, olay sebebiyle dört kişinin yaralanmasından söz edilerek, davanın üst mahkeme olan asliye ceza mahkemesine açılmış olması, iddianamenin sanığın yüzüne karşı okunmuş olması ve CMK"nın 226/2. maddesinde cezanın artırılmasını gerektirecek hâllerin, ilk defa duruşma sırasında ortaya çıktığında ek savunma hakkı verilmesi gerektiğinin belirtildiği dikkate alındığında; sanığın suçun niteliğinden haberdar olduğu, savunma hakkının kısıtlanmadığı anlaşıldığından bu husus bozma nedeni yapılmamış; gerekçeli karar başlığında CMK’nın 232/2-c maddesi uyarınca suçun işlendiği zaman diliminin gösterilmemesi mahallinde tamamlanabilir eksiklik olarak kabul edilmiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusura, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve eksik incelemeye; üst Cumhuriyet savcısının uzlaşma prosedürü uygulanmadan karar verilmesinin yasaya aykırı olduğuna, sair nedenlere ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (f) bendinde yer alan "kastın ağırlığı" ve (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2- Taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden, sanık hakkında TCK"nın 53/1. maddesi gereğince hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
3- 5237 sayılı TCK’nın 51/7. maddesi uyarınca denetim süresi içinde sanığın kasıtlı bir suç işlemesi ve kendisine yüklenen yükümlülüklere hakimin uyarısına rağmen uymamakta ısrar etmesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine, denetim süresi içerisinde işlenecek ikinci suçtan dolayı hüküm veren mahkeme tarafından karar verileceği gözetilmeden, infazı kısıtlar şekilde, denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlenmesi halinde ertelenen cezanın infaz edileceğine karar verilmesi,
4- Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 51/8. maddesi uyarınca denetim süresini iyi halli olarak geçirdiği taktirde cezanın infaz edilmiş sayılacağının kararda belirtilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasının B bendinde yer alan “sanığın kasta dayalı kusurunun ağırlığı, güttüğü amaç ve saik” ibaresi ile hak yoksunluğuna ilişkin B bendinin 4. alt bendinin hükümden çıkarılmasına, hükmün B bendinin 10. alt bendinin hükümden çıkarılarak yerine, ""5237 sayılı TCK’nın 51/7. maddesi uyarınca denetim süresi içinde sanığın kasıtlı bir suç işlemesi veya kendisine yüklenen yükümlülüklere hakimin uyarısına rağmen uymamakta ısrar etmesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verileceğinin sanığa bildirilmesine ve TCK"nın 51/8. maddesi gereğince sanık denetim süresini iyi halli olarak geçirdiği taktirde cezanın infaz edilmiş sayılmasına"" ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.