Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/21040
Karar No: 2019/5237
Karar Tarihi: 06.03.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/21040 Esas 2019/5237 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi         2017/21040 E.  ,  2019/5237 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı vekili, müvekkilinin davalı iş yerinde 21/01/2007 - 30/09/2012 tarihleri arasında çalıştığını, 30/09/2012 tarihinde gerekçe gösterilmeksizin iş sözleşmesinin bildirimsiz olarak feshedilmiş olduğunu ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık ücretli izin alacağının tahsilini talep etmiştir.
    Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı vekili, davacının ilk olarak 25/01/2007 - 28/10/2008 tarihleri arasında çalıştığını, bu tarihte üretimin durduğunu, bilahare davacıya ihtar ile işe başlaması için 26/05/2009 tarihinde davetiye gönderildiğini, davacının bu davete rağmen işe başlamaması üzerine iş sözleşmesinin haklı olarak feshedilmiş olduğunu, davacının bilahare tekrar başvurusu üzerine 29/06/2009 tarihinde çalışmaya başladığını, 25/10/2009 kadar çalıştığını, bilahare 25/06/2010-19/12/2010 arası çalıştığını, bilahare 04/07/2011-20/12/2011 arası çalıştığını, bilahare 04/07/2012-30/09/2012 arası çalıştığını, bu çalışmaların belirli süreli sözleşme şeklinde yapıldığını belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
    Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna doğrultusunda, davacının ilk olarak 25/01/2007 tarihinde çalışmaya başladığı ve çalışmasının yıllık ücretli iznin bitim tarihi olan 03/01/2009 tarihine kadar devam ettiği, davalı şirketin 28/10/2008 tarihinde üretime ara vererek çalışanlarını ücretsiz izne çıkardığı, fakat davacının imzasına havi yıllık izin belgesine göre 16/12/2008 tarihinde ücretli izne çıktığı ve bu ücretli izni 03/01/2009 tarihine kadar sürdüğü, buna göre yıllık ücretli izin de kıdem tazminatına esas süreden sayılacağından davacının ilk döneminin 25/01/2007-03/01/2009 tarihleri arası olduğu, davacının sicil dosyasında ücretsiz izne ilişkin muvafakatı olmadığından davacının ilk dönem çalışmasının davalı işveren tarafından haksız olarak feshedildiği, davacının bilahare, davalı işveren ile 29/06/2009-25/10/2009 arası 3 ay 26 gün; 25/06/2010-19/12/2010 arası 5 ay 24 gün ; 04/07/2011-20/12/2011 arası 5 ay 16 gün; 04/07/2012-30/09/2012 arası ise 2 ay 26 gün davalı işveren yanında iş makinesi operatörü ve şoför olarak hizmet sözleşmesi ile çalıştığı, aynı işverenin bir veya değişik iş yerlerinde çalıştıkları süreler göz ününe alınacağından her iki dönem toplandığında davacının davalı şirket yanında toplam 3 yıl 5 ay 9 gün kıdeminin olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Temyiz
    Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
    2-Taraflar arasında, davacının çalışma süresine ilişkin uyuşmazlık bulunmaktadır.
    Somut olayda, davacı davalı iş yerinde 21/01/2007 - 30/09/2012 tarihleri arasında kesintisiz çalıştığını iddia etmiş; davalı ise davacının ilk olarak 25/01/2007 - 28/10/2008 tarihleri arasında çalıştığını, bu tarihte üretimin durduğunu, bilahare davacıya ihtar ile işe başlaması için 26/05/2009 tarihinde davetiye gönderildiğini, davacının bu davete rağmen işe başlamaması üzerine iş sözleşmesinin haklı olarak feshedilmiş olduğunu, daha sonra davacının belirli süreli sözleşmelerle belirli sürelerde çalıştığını savunmuştur. Her ne kadar mahkemece, davacının ilk olarak 25/01/2007 tarihinde çalışmaya başladığı ve çalışmasının yıllık ücretli iznin bitim tarihi olan 03/01/2009 tarihine kadar devam ettiği, davalı şirketin 28/10/2008 tarihinde üretime ara vererek çalışanlarını ücretsiz izne çıkardığı, fakat davacının imzasına havi yıllık izin belgesine göre 16/12/2008 tarihinde ücretli izne çıktığı ve bu ücretli izni 03/01/2009 tarihine kadar sürdüğü, buna göre yıllık ücretli izin de kıdem tazminatına esas süreden sayılacağından davacının ilk döneminin 25/01/2007-03/01/2009 tarihleri arası olduğu, davacının sicil dosyasında ücretsiz izne ilişkin muvafakati olmadığından davacının ilk dönem çalışmasının davalı işveren tarafından haksız olarak feshedildiği, davacının bilahare çalıştığı tüm belirli süreler toplanarak sonuca gidilmişse de, dosya kapsamından davacının ücretsiz izinde olduğu bir dönem olduğu anlaşıldığından ve ücretsiz izin dönemlerinin çalışma süresine dahil edilmeyeceği nazara alınarak bu dönem netleştirilerek davacının kıdem süresi belirlenmelidir. Eksik inceleme ile hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
    Sonuç:
    Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 06/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.





    Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.

    Son Eklenen İçtihatlar   AYM Kararları   Danıştay Kararları   Uyuşmazlık M. Kararları   Ceza Genel Kurulu Kararları   1. Ceza Dairesi Kararları   2. Ceza Dairesi Kararları   3. Ceza Dairesi Kararları   4. Ceza Dairesi Kararları   5. Ceza Dairesi Kararları   6. Ceza Dairesi Kararları   7. Ceza Dairesi Kararları   8. Ceza Dairesi Kararları   9. Ceza Dairesi Kararları   10. Ceza Dairesi Kararları   11. Ceza Dairesi Kararları   12. Ceza Dairesi Kararları   13. Ceza Dairesi Kararları   14. Ceza Dairesi Kararları   15. Ceza Dairesi Kararları   16. Ceza Dairesi Kararları   17. Ceza Dairesi Kararları   18. Ceza Dairesi Kararları   19. Ceza Dairesi Kararları   20. Ceza Dairesi Kararları   21. Ceza Dairesi Kararları   22. Ceza Dairesi Kararları   23. Ceza Dairesi Kararları   Hukuk Genel Kurulu Kararları   1. Hukuk Dairesi Kararları   2. Hukuk Dairesi Kararları   3. Hukuk Dairesi Kararları   4. Hukuk Dairesi Kararları   5. Hukuk Dairesi Kararları   6. Hukuk Dairesi Kararları   7. Hukuk Dairesi Kararları   8. Hukuk Dairesi Kararları   9. Hukuk Dairesi Kararları   10. Hukuk Dairesi Kararları   11. Hukuk Dairesi Kararları   12. Hukuk Dairesi Kararları   13. Hukuk Dairesi Kararları   14. Hukuk Dairesi Kararları   15. Hukuk Dairesi Kararları   16. Hukuk Dairesi Kararları   17. Hukuk Dairesi Kararları   18. Hukuk Dairesi Kararları   19. Hukuk Dairesi Kararları   20. Hukuk Dairesi Kararları   21. Hukuk Dairesi Kararları   22. Hukuk Dairesi Kararları   23. Hukuk Dairesi Kararları   BAM Hukuk M. Kararları   Yerel Mah. Kararları  


    Avukat Web Sitesi