Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/6209 Esas 2022/5454 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi


Gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Sanıklar ... ve ... hakkında kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Yokluğunda verilen usulüne uygun 15.05.2014 tarihinde tebliğ edilen hükmü, CMUK'un 310. maddesinde belirtilen bir haftalık yasal süreden sonra 23.05.2014 tarihinde temyiz eden sanıkların temyiz istemlerinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2-Sanıklar ..., ..., ... ve ... hakkında kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz incelemesinde ise;
Sanıkların üzerlerine atılı suçu birden fazla kişi ile birlikte silahla işlemesi ve küçük mağdura karşı işlenmesi nedeniyle sanıklar hakkında hükmolunan cezalarda 5237 sayılı TCK'nın 109/3. maddesi uyarınca arttırım yapılırken "a" bendinin yanında "b" bendinin de uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi ile aynı Kanunun 3. ve 61. maddeleri gereğince temel ceza belirlenirken, 109/3-a-b maddesindeki birden fazla nitelikli halin gerçekleştiği dikkate alınarak temel hapis cezalarının alt sınırdan uzaklaşılarak tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi ve sanıkların eylemlerini tek bir fiil ile gerçekleştirmedikleri ve mağdur sayısı kadar suç oluştuğu gözetilmeden, her bir mağdur için ayrı ayrı cezalandırılması yerine TCK'nın 43. maddesi gereği cezasından artırım yapılarak eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine göre sanıklar ve müdafinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazının reddine, ancak:
a-5271 sayılı CMK'nın 324. maddesinin 2. ve 3. fıkraları gereğince, her bir sanığın, sebebiyet verdiği yargılama gideri ile ortak yargılama giderinden payına düşen miktarın toplamından sorumlu tutulması gerekirken, yargılama giderlerinin eşit oranda alınmasına hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK'nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
b-5237 sayılı TCK.nın 54/3. maddesi gereğince müsadere kararının, işlenen suça nazaran daha ağır ve hakkaniyete aykırı sonuçlar doğuracağı gözetilmeden, orantılılık ilkesine aykırı biçimde suçta kullanılan 21 GC 119 plaka sayılı aracın ruhsat sahibine iadesine karar verilmesi yerine yazılı şekilde müsaderesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün yargılama giderine ilişkin bölümünün çıkarılarak yerine "sanıkların sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı sorumlu tutulmalarına" ve aracın müsaderesine ilişkin bölümün çıkarılarak yerine "21 GC 119 plaka sayılı aracın ruhsat sahibine iadesine" ibarelerinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 31.03.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.