Tebliğname No : KYB - 2014/51351

Seyirden yasaklı kişinin kanunda belirtilen şekilde kolluk kuvvetine müracaat etmemesi suçundan sanık B.. O..’ın, 6222 sayılı Sporda Şiddet ve Düzensizliğinin Önlenmesine Dair Kanun’un 18/9 ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 52/1-2. maddeleri gereğince 500,00 Türk Lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair Eskişehir 3. Sulh Ceza Mahkemesinin 12/02/2013 tarihli ve 2012/892 esas, 2013/118 karar sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 04/02/2014 gün ve 8214 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 17/02/2014 gün ve KYB. 2014-51351 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, 6222 sayılı Kanun’un 18/1. maddesinde yer alan, “Kişinin, bu Kanunda tanımlanan veya yollamada bulunulan ilgili kanunlardaki suçlardan dolayı mahkemece kurulan hükümde, hakkında güvenlik tedbiri olarak spor müsabakalarını seyirden yasaklanmasına karar verilir. Seyirden yasaklanma ibaresinden kişinin müsabakaları ve antrenmanları izlemek amacıyla spor alanlarına girişinin yasaklanması anlaşılır. Hükmün kesinleşmesiyle infazına başlanan seyirden yasaklanma yaptırımının süresi cezanın infazı tamamlandıktan itibaren bir yıl geçmesiyle sona erer. Bu güvenlik tedbirine ceza verilmesine yer olmadığı kararı ile birlikte hükmedilmesi halinde, hükmün kesinleştiği tarihten itibaren bir yıl geçmesiyle bu güvenlik tedbirinin uygulanmasına son verilir. Güvenlik tedbiri olarak spor müsabakalarını seyirden yasaklama karan 25/5/2005 tarihli ve 5352 sayılı Adli Sicil Kanunu hükümlerine göre kaydedilir.” şeklindeki düzenleme karşısında, sanık B.. O..’ın, 17/12/2011 tarihinde Eskişehirspor-Kayserispor takımları arasında oynanan Spor Toto Süper Ligi müsabakasında Fethi Heper Giriş Kapısından yasak nitelikte bıçakla müsabakaya girmek isterken yakalanması ve hakkında kamu davası açılması üzerine, Eskişehir Çocuk Mahkemesinin 21/11/2012 tarihli ve 2012/276-999 sayılı kararıyla, 6222 sayılı Kanun’un 18. maddesi gereğince kesinleşme tarihinden itibaren 1 yıl süreyle güvenlik tedbiri olarak spor müsabakalarını seyirden yasaklanmasına karar verildiği, sanığın aynı eylemi nedeniyle emniyet birimlerince düzenlenen 17/12/2011 tarihli tebliğ ve tebellüğ belgesinde adı geçen şahıs hakkında 6222 sayılı Kanun’un 18/3 maddesi gereğince, seyirden yasaklama koruma tedbirine hükmedildiği, bu tedbire uymaması nedeniyle yine emniyet birimlerince 10/12/2012 tarihinde tutulan tutanak üzerine, Eskişehir Cumhuriyet Başsavcılığınca şüpheli hakkında kamu davası açılmasını müteakip, sanığın anılan Kanun’un 18/9. maddesi gereğince cezalandırılmasına karar verilmiş ise de, 6222 Sayılı Kanunun “Seyirden Yasaklama” başlığı altında düzenlenen 18/3 maddesi gereğince verilen seyirden yasaklama kararının bir koruma tedbiri olduğu, anılan Kanun’da seyirden yasaklama kararının koruma tedbiri olarak verildiği hallerde hangi makam tarafından verileceğinin belirtilmediği, ancak yine anılan Kanun’un 18/5, maddesinde yer alan “ Koruma tedbiri olarak uygulanan spor müsabakalarını seyirden yasaklanma tedbiri; a) Cumhuriyet savcısı veya mahkeme tarafından kaldırılmasına karar verilmesi, b) Kovuşturmaya yer olmadığı kararı verilmesi, c) Sanık hakkında beraat veya düşme kararı verilmesi, halinde derhal kaldırılır.” şeklindeki düzenleme dikkate alındığında, seyirden yasaklama tedbirinin kişi özgürlüğünün kısıtlanması sonucunu doğurması nedeniyle, hakim onayına tabi olması gerektiği cihetle, sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık hakkında, kanun yararına bozma konusu yapılan bu dosyaya ilişkin suç tarihinin 16/09/2012, iddianame düzenleme tarihinin ise 05/11/2012 olduğu, aynı gün kanun yararına bozma incelemesi yapılan Dairemizin 2015/5 (Eskişehir 3. Sulh Ceza Mahkemesinin 19/02/2013 tarihli ve 2013/40 esas, 2013/146 karar sayılı) dosyasında suç tarihinin 30/09/2012; iddianame tarihinin 06/12/2012 olduğu, yine kanun yararına bozmaya konu Dairemizin 2015/207 (Eskişehir 3. Sulh Ceza Mahkemesinin 30/04/2013 tarihli ve 2013/158 esas, 2013/401 karar) dosyasında suç tarihinin 22/09/2012; iddianame tarihinin 19/12/2012 olduğunun anlaşılması karşısında, sanığın benzer nitelikli eylemlerinin bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda bir kişiye karşı aynı suçu birden fazla işleyip işlemediğinin ve hakkında TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediği konusunda kanun yararına bozma yoluna gidilip gidilmeyeceği hususu gereğinin takdir ve ifası için dosyanın Adalet Bakanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 22/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.