Hırsızlık suçundan sanık ... hakkında yapılan duruşma sonunda mahkumiyetine ilişkin Antalya 6. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 05.03.2013 gün ve 2011/778 esas, 2013/150 karar sayılı hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 02.10.2014 gün 2014/19762 esas -27694 sayılı ilamı ile bozma kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 18.12.2014 gün ve 2014/403710 sayılı yazısı ile itirazda bulunulması üzerine;
Dosya Dairemize gönderilmekle okunarak gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK"nın 6352 sayılı Yasanın 99. maddesi ile değişik 308. maddesi gereğince yapılan incelemede;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 18.12.2014 gün 2014/403710 sayılı itiraz yazısında özetle:
Dairemizin 02.10.2014 gün ve 2014/19762 – 27694 karar sayılı bozma ilamında “yakınanın işyerine gelen sanığın telefonla kardeşini arayacağını söyleyerek yakınandan cep telefonunu isteyip aldıktan sonra olay yerinden kaçarak telefonu başkasına sattığının anlaşılması karşısında eylemin TCK"nın 141/1 maddesine uyduğu nedeniyle bozulmasına karar verildiği, ancak sanığın, eylemin bina içerisinde” yakınanın işyerinde gerçekleştirdiğinin anlaşılması karşısında, mahkeme kararının usul ve yasaya uyduğu, buna
karşın toplam 11 TL yargılama giderinin 6352 sayılı Yasanın 100. maddesi ile CMK"nın 324/4. maddesine eklenen cümle gereğince 6183 sayılı Amme alacaklarının tahsil usulü hakkında kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olduğundan yargılama gideri olarak sanığa yükletilemeyeceği gözetilerek hükmün yargılama gideri medeniyle düzeltilerek onanmasına karar verilmesi istenilmiştir.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazı usul ve yasaya uygun olduğundan Dairemizce itirazın kabulüne karar vermek gerektiği anlaşılmakla;
1- Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazının KABULÜNE,
2- Dairemizin 02.10.2014 gün 2014/19762-27694 sayılı bozma ilamının KALDIRILMASINA,
3- Yerel mahkemece sanık hakkında verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre suçun sanık tarafından işlendiğini kabul de ve niteledirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığa yüklenen toplam 11 TL yargılama gideri 6183 sayılı Yasanın 106/1 maddesinde belirlenen 20 TL"den az olduğundan 6352 sayılı Yasanın 100. maddesi ile CMK"nın 324. maddesinin 4. fıkrasına eklenen cümle gereğince Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasından “11 TL yargılama giderinin sanıktan tahsiline ilişkin bölümün çıkartılarak yerine “ toplam 11 TL yargılama giderinin 6183 sayılı Yasanın 106/1. maddesinde belirlenen 20 TL"den az olması nedeniyle 6352 sayılı Yasanın 100. maddesiyle eklenen CMK"nın 324/4. maddesi gereğince Devlet Hazinesine yüklenmesine cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.