Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/17955 Esas 2015/30721 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/17955
Karar No: 2015/30721
Karar Tarihi: 02.11.2015

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/17955 Esas 2015/30721 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi         2014/17955 E.  ,  2015/30721 K.
  • KIDEM TAZMİNATI VE İŞCİLİK HAKLARI
  • TALEPTEN FAZLAYA HÜKÜM
  • İŞCİLİK ALACAKLARINA HÜKÜMDE NET/BRÜT AYRIMI YAPILMAMASI
  • İŞ KANUNU (4857) Madde 2
  • HUKUK MUHAKEMELERİ KANUNU (HMK) (6100) Madde 26

"İçtihat Metni"

Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait hastanede temizlik elemanı olarak alt işverenler nezdinde çalışırken emekli olduğunu, daha sonra tekrar işe başlayıp bir müddet çalıştıktan sonra işten ayrıldığını ileri sürerek, kıdem tazminatı ile fazla çalışma ve yıllık izin ücreti alacağının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının kendi işçileri olmadığını, temizlik işinin hizmet alımı şeklinde ihale ile yüklenici firmalara verildiğini ve davacının da bu firmaların işçisi olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, dava dışı şirketlerle üniversite arasında İş Kanunu 2/6-7 Maddelerinde düzenlenen asıl-alt işveren ilişkisi mevcut olduğundan davalının davacı alacaklarından sorumlu olduğu, iş akdinin emeklilik nedeniyle sona erdiği davacının kıdem tazminatı ile yıllık izin ücretine hak kazandığı ancak ispatlanamadığı için fazla çalışma ücreti alacağı olmadığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı, dava dilekçesinde 500,00 TL yıllık izin ücreti istemiş ve bu istemi daha sonra artırmamıştır. Mahkemece davacının talebini aşar şekilde 1.064,39 TL yıllık izin ücretine hükmedilmesi 6100 sayılı HMK"nın 26. maddesinde belirtilen taleple bağlılık kuralına aykırıdır.
3- Hükmedilen alacakların net mi yoksa brüt mü olduğunun belirtilmemesinin infazda tereddüte yol açacağının düşünülmemesi de hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 02/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.