9. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/17448 Karar No: 2015/30710 Karar Tarihi: 02.11.2015
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/17448 Esas 2015/30710 Karar Sayılı İlamı
9. Hukuk Dairesi 2014/17448 E. , 2015/30710 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 12. İŞ MAHKEMESİ TARİHİ : 25/03/2014 NUMARASI : 2012/203-2014/174
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti: Davacı, davalıya ait işyerinde en son net 1.600,00 TL ücretle kaynak ustası olarak çalışırken iş sözleşmesinin işverence 08/08/2012 tarihinde haksız şekilde fesh edildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsilini, istemiştir. B) Davalı Cevabının Özeti: Davalı, davacının devamsızlık yaptığını, ardından iş aktinin sona erdiğini, tazminat ve alacak istemleri haksız olduğu gibi ücretinin de asgari ücret olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir. C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş akdinin haksız şekilde işverence sona erdirildiği davacının kıdem ve ihbar tazmınatına hak kazandığı ayrıca bayram ücreti alacağı da olduğu gerekçesi ile davanın kabulüne, karar verilmiştir. D) Temyiz: Kararı davalı taraf temyiz etmiştir. E) Gerekçe: 1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2- Davacı işçinin davalı işyerinden aldığı son aylık ücret miktarı ile ilgili taraflar arasında çekişme bulunmaktadır. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda emsal ücret araştırmasına dair yazı cevabı ile tanık beyanları dikkate alınarak davacının en son net 1.600,00 TL ücretle çalıştığı kabul edilmiştir.
Dosyada mevcut belgeye göre davacı 10/06/2012 tarihinde davalı işvereni Başbakanlık İletişim Merkezine (BİMER"e) şikayet ederken ücretinin 1.300,00 TL olduğunu yazmıştır. Davacının bu açık beyanı karşısında ücretin 1.300,00 TL olarak kabulü gerekirken yazılı şekilde 1.600,00 TL ücretle çalıştığının kabulü hatalıdır. 3- Hükmedilen alacakların net mi yoksa brüt mü olduğunun belirtilmemesinin infazda tereddüte yol açacağının düşünülmemesi de hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir. F) Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 02/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.