Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/12143 Esas 2015/267 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi



Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün, süresi içinde davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili; davalıların işleteni ve sürücüsü olduğu aracın müvekkillerine ait araca çarpması sonucu araçta bulunan davacı ..."in yaralandığını ve sakat kaldığını, aracın pert olduğunu, aracın piyasa değerinin 10.500 TL olduğunu, hurda halinde 800 TL"ye satıldığını, 9.700 TL zarar miktarından 5.750 TL"nin sigortadan karşılandığını belirterek, aracın davacı ... adına kayıtlı olması nedeniyle bakiye 3.950 TL ile hastane gideri 2.150 TL olmak üzere 6.100 TL maddi, 5.000 TL manevi tazminatın davacı ... için; tedavi ve yol gideri 1.000 TL maddi, 25.000 TL manevi tazminatın davacı ... için dava tarihinden itibaren yasal faiziyle davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, 12.3.2013 tarihli dilekçesi ile davacı ... için iş göremezlik ve tedavi giderine ilişkin maddi tazminat talebini 16.819,45 TL"ye yükseltmişir.
Davalılar vekili; müvekkiline izafe edilen kusur oranını kabul etmediklerini, maddi ve manevi tazminat istemlerinin fahiş olduğunu öne sürerek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; bilirkişi raporu benimsenerek; davanın kısmen kabulü ile, davacı ... için 15.534,80 TL iş göremezlik, 1.284,65 TL tedavi ve yol gideri olmak üzere toplam 16.819,45 TL maddi, 15.000 TL manevi; ... için 1.525 TL maddi (araç zararı), 2.000 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren yasal faiziyle tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, özellikle oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda maddi tazminata ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına ve manevi tazminatın takdirinde 818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 47. maddesindeki (6098 sayılı TBK m. 56) özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre, davalılar vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 1.809,38 TL kalan onama harcının temyiz eden davalılardan alınmasına, 13.1.2015 günü oybirliğiyle karar verildi.