Konut dokunulmazlığının ihlali - cinsel taciz - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/29649 Esas 2016/17744 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/29649
Karar No: 2016/17744
Karar Tarihi: 17.11.2016

Konut dokunulmazlığının ihlali - cinsel taciz - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/29649 Esas 2016/17744 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, cinsel taciz ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkum edilmiştir. Ancak, temyiz işlemine tabi olan sanık hakkında cinsel taciz suçundan verilen hüküm temyiz edilemez niteliktedir. Konut dokunulmazlığının ihlali suçuna yönelik temyiz isteği ise reddedilmemiştir. Mahkeme, kanıtların soyut beyanlar dışında yeterli olmadığına inanmaktadır. Sanığın suçunun kanıtlanamaması nedeniyle beraat etmesi gerektiği sonucuna varmıştır. Kararda, konuyla ilgili olarak 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri hükümlerine yer verilmektedir.

18. Ceza Dairesi 2015/29649 E. , 2016/17744 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Konut dokunulmazlığının ihlali, cinsel taciz
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A- Sanığın cinsel taciz eylemine yönelik kararda, öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, karar tarihi itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ...’nun tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
B- Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükme yönelik temyize gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Ceza yargılamasının en önemli ilkelerinden biri olan "şüpheden sanık yararlanır" ilkesi uyarınca, sanığın üzerine atılı suçtan cezalandırılmasının temel koşulu, suçun kuşkuya yer vermeyen bir kesinlikle ispat edilmesidir. Gerçekleşme şekli kuşkulu ve tam olarak aydınlatılmamış olaylar ve iddialar sanık aleyhine yorumlanarak mahkumiyet hükmü kurulamaz. Ceza mahkumiyeti yargılama aşamasında toplanan ihtimali kanıya değil, kesin ve açık bir ispata dayanmalıdır. Bu ispat hiçbir kuşku ve başka türlü bir oluşa olanak vermeyecek açıklıkta olmalıdır. Bu açıklamalar ışığında, eylemin sanık tarafından işlendiğine ilişkin katılanın soyut beyanı dışında, savunmasının aksini kanıtlar nitelikte, cezalandırılmasına yeter, her türlü şüpheden uzak delil bulunmaması karşısında, sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı ve sanık ...’nun temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnamedeki isteme aykırı olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 17/11/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.