Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/14097 Esas 2015/263 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün, süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili; davalının kullandığı aracın çarpması sonucu meydana gelen kazada 10 yaşındaki kızları ..."nin yaralandığını belirterek, ... için 10.000 TL, anne ve baba için 5.000"er TL manevi tazminatın kaza tarihinden yasal faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, kazanın oluşumunda kusurunun olmadığını öne sürerek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile, ... için 3.000 TL, anne ve baba için 1.000"er TL manevi tazminatın kaza tarihinden yasal faiziyle tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazasından kaynaklanan yaralanma nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne karar verilmiştir. Borçlar Kanunu’nun 47. maddesi (TBK. md. 56) hükmüne göre hakimin özel halleri göz önüne alarak manevi tazminat adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği para
tutarının adalete uygun olması gerekir. Tazminatın amacı zarara uğrayanda bir huzur duygusu doğurmaktır. Somut olayda, tarafların kusur oranı, ekonomik ve sosyal durumu, davacının yaralanma derecesi, duyulan acı gibi nedenler dikkate alındığında, davacı için hükmedilen manevi tazminat miktarı, duyulan acıyı, çekilen sıkıntıyı hafifletebilecek düzeyde değildir. Hükmedilen manevi tazminat miktarı az olup, daha üst düzeyde manevi tazminat takdiri gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine, 13.1.2015 günü oybirliğiyle karar verildi.