18. Ceza Dairesi Esas No: 2015/34021 Karar No: 2016/17734 Karar Tarihi: 17.11.2016
Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/34021 Esas 2016/17734 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, hakaret suçundan mahkum edilmiştir. Temyiz başvurusu reddedilen karara itiraz eden sanığın itirazı reddedilmiştir. Cumhuriyet Savcılarının temyiz istemi ise kabul edilmiştir. Sanık, tek eylemde birden fazla kişiye yönelik hakaret suçu işlediği için, aynı nev'den fikri içtima hükümleri uyarınca tek ceza verilmeli ve bu ceza aynı kanunun 43/1. maddesi uyarınca arttırılmalıdır. Ancak, sanığın adli sicil kaydına göre tekerrüre esas hükümlülüğü bulunmaktadır ve suç için öngörülen hapis cezası adli para cezasına çevrilemez. Yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılması için dosya esas/hüküm mahkemesine gönderilmelidir. Kanun maddeleri: - 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 43. maddesi - 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 50. maddesi - 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58. maddesi
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: A- Sanık hakkında hakaret suçundan verilen temyiz isteğinin reddine ilişkin ek karara karşı sanık tarafından yapılan itirazın, tebliğnameye uygun olarak REDDİNE, Yerel Mahkemenin redde ilişkin kararının ONANMASINA, B- Sanığın hakaret eylemine ilişkin O Yer ve Üst Yer Cumhuriyet Savcılarının temyizine gelince; Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak; 1- Tek eylemle birden çok katılana karşı hakaret suçunu işleyen sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 43/2. maddesinde düzenlenmiş bulunan aynı nev’iden fikri içtima hükümleri uyarınca tek ceza verilip, bu cezanın aynı kanunun 43/1. maddesi uyarınca arttırılması gerektiği gözetilmeden, hakaret suçundan iki ayrı mahkumiyet hükmü kurulması, 2- Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık hakkında, yüklenen suç için öngörülen seçimlik cezalardan zorunlu olarak tercih edilen hapis cezasının, TCK"nın 50/2 ve 58/3. maddeleri gereğince, adli para cezasına çevrilemeyeceği, ancak TCK"nın 50/1 maddesinde düzenlenen diğer seçenek yaptırımlara çevrilebileceğinin gözetilmemesi, Kanuna aykırı ve O Yer ve Üst Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnamedeki isteme aykırı olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 17/11/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.