MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki yardım nafakası davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacılar vekili, dava dilekçesi ile; davacıların geliri olmadığını ,davalı babalarının kalıpçı ustası olduğunu ileri sürerek; aylık 300.00." er TL nafaka ödenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı duruşmadaki beyanında ; 100.00.- TL ödemeyi kabul ettiğini belirtmiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulüne, davacı ... için aylık 200 TL nafaka takdirine bu nafakanın davanın açıldığı tarihten itibaren başlamak üzere hüküm kesinleşene kadar tedbir hükmün kesinleşmesinden sonra yoksulluk nafakası olarak her ay davalıdan alınarak davacıya verilmesine, davacı ... için aylık 200 TL nafaka takdirine bu nafakanın davanın açıldığı tarihten itibaren başlamak üzere hüküm kesinleşene kadar tedbir hükmün kesinleşmesinden sonra yoksulluk nafakası olarak her ay davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak, TMK."nun 364/1.maddesinde; "herkes yardım etmediği takdirde yoksulluğa düşecek olan üstsoyu ve alt soyu ile kardeşlerine nafaka vermekle yükümlüdür", TMK."nun 365/2 maddesinde; "dava, davacının geçinmesi için gerekli ve karşı tarafın mali gücüne uygun bir yardım isteminden ibarettir" düzenlemeleri yer almaktadır.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 33.maddesi (mülga 1086 sayılı HUMK’nun 76.maddesi) uyarınca; davanın esası olan maddi olayların ileri sürülmesi taraflara ait ise de, dava dilekçesini bir bütün olarak değerlendirerek, davayı nitelendirmek ve uygulanacak kanun maddesini belirlemek hakime aittir. (Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 30.10.2013 gün, 2013/5-603 Esas, 2013/1503 Karar sayılı ilamı.)
Somut olayda, davacıların davalının kızları olduğu, davacıların gelirinin olmadığı, giderlerine katkı yapması amacı ile davalı babalarına eldeki yardım nafakası talepli davayı açtıkları anlaşılmaktadır. Mahkemece, davacılar yararına anılan yasa maddeleri gereğince, yardım nafakasına karar verilmesi gerekirken, hukuki nitelemede hataya düşülerek davalı babanın davacı kızlarına tedbir ve yoksulluk nafakası ödemesine karar verilmesi isabetli bulunmamıştır.
Bu yanılgının düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün 1. ve 2. fıkralarının tamamen çıkarılarak yerine; " 1. Davacı ... için dava tarihinden itibaren aylık 200.00.- TL yardım nafakasının davalıdan alınarak davacıya verilmesine, 2. Davacı ... için dava tarihinden itibaren aylık 200.00.- TL yardım nafakasının davalıdan alınarak davacıya verilmesine " ifadelerinin yazılması sureti ile hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 29.02.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.