Marka Hakkına Tecavüz - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/3682 Esas 2021/4808 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3682
Karar No: 2021/4808
Karar Tarihi: 22.04.2021

Marka Hakkına Tecavüz - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/3682 Esas 2021/4808 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, marka hakkına tecavüz suçu işlediği gerekçesiyle hükümlü olan sanıkların temyiz başvurusunu inceledi. Dosya incelendiğinde, suç tarihi itibariyle yürürlükte olan özel bir etkin pişmanlık hükmü olan 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararname'nin 61/7. maddesinin satışa arz etme veya satma suçu yönünden uygulanamayacağı sonucuna varıldı. Bu nedenle, uzlaştırma hükmünün uygulanması zorunlu bir hukuki kurum olduğu ve sanıklar hakkında Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. ve 254. maddelerinin uygulaması gerektiği belirtildi. Karar nedeniyle, hüküm bozuldu ve yargılama süreci başka bir mahkemede yeniden yapılacak. Kanun maddeleri olarak, 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararname'nin 61/7. maddesi, Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. ve 254. maddeleri ve 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi belirtilmiştir.

19. Ceza Dairesi 2020/3682 E. , 2021/4808 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
SUÇ : Marka Hakkına Tecavüz
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde değişiklik yapılarak madde içeriğinden “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile” ibaresinin çıkarılması nedeniyle özel bir etkin pişmanlık hükmü olan (suç ve karar tarihinde yürürlükte bulunan) 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/7. maddesinin aynı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/A maddesinde düzenlenen satışa arz etme veya satma suçu yönünden de uzlaştırma kurumunun uygulanmasına engel teşkil etmemesi, uzlaştırmanın soruşturma ve kovuşturmalarda mutlaka öncelikle uygulanması zorunlu bir maddi ceza hukuku ve ceza muhakemesi hukuku kurumu olması karşısında, sanık hakkında 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik CMK’nin 253. ve 254. maddelerinin uygulanması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 22/04/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.