Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2014/10109 Esas 2014/14453 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Bursa 2. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 06/03/2014
NUMARASI : 2014/155-2014/513

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 13.09.2011 gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 06.03.2014 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün evrak incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, ortaklığın giderilmesi isteğine ilişkindir.
Davalılar vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, taşınmazın satışı suretiyle ortaklığın giderilmesine karar verilmiştir.
Hükmü, davalılar vekili Av. Ş.. T.. temyiz etmiştir.
Paydaşlığın(ortaklığın) giderilmesi davaları paylı ve elbirliği mülkiyeti hükümlerine tabi mallarda paydaşlar veya ortaklar arasındaki hukuki ilişkiyi sona erdiren, birlikte mülkiyetten ferdi mülkiyete geçmeyi sağlayan iki taraflı, taraflar için benzer sonuçlar doğuran davalardır.
6100 sayılı HMK"nın 297/2. maddesi gereğince “hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerin her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir.”
Somut olaya gelince, mahkemece infazda tereddüte neden olacak biçimde, hüküm sonucunda davacı lehine 900,00 TL vekalet ücretine hükmedildikten sonra yeniden davacı ve davalılar lehine 1.100,00 TL vekalet ücretine hükmedilmesi doğru olmamıştır.
Ayrıca, davalılardan C.. S.. vefat ettiği halde hala davada taraf vekili olarak yer alıyormuş gibi karar başlığında gösterilmesi ve lehine vekalet ücretine hükmedilmesi ve yine davalılardan S.. S.."ın diğer davalılarla aynı vekil vasıtasıyla davada temsil edilmesine rağmen lehine ayrıca vekalet ücretine hükmedilmesi,
Diğer yandan, 492 Sayılı Harçlar Kanunu ve eki Tarifenin karar ve ilam harcına ilişkin hükmü uyarınca karar tarihi itibariyle gayrimenkulün satış bedeli üzerinden alınacak harcın binde 11,38 olması gerekirken hüküm sonucunda yüzde 11,38 olarak gösterilmesi de doğru görülmemiş, belirtilen bu sebeplerle hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 16.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.