Tebliğname No : KYB - 2015/172328

Karşılıksız çek keşide etmek suçundan sanık M.. Ş.."in, 3167 sayılı Kanunun 16/1. maddesi uyarınca 8.150,00 yeni Türk lirası adli para ceza ile cezalandırılmasına dair İstanbul 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/06/2007 tarih ve 2006/860 esas, 2007/571 karar sayılı hükmünün temyiz edilmeksizin kesinleşmesini müteakip, sanık müdafiinin yargılamanın yenilenmesi talebi üzerine, aynı mahkemenin duruşma açarak yargılamanın yenilenmesi isteminin kabulü ile ilk hükmün iptali ve sanığın beraatine ilişkin 11/06/2010 tarihli ve 2006/860 esas, 2007/571 sayılı kararının, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 6273 sayılı Kanun ile 5941 sayılı Kanun"un 5/1. maddesi uyarınca, sanığa atılı eylemin idari yaptırıma dönüştürülmesi nedeniyle TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi için dosyayı mahkemesine iade etmesi üzerine, mahkemece verilen 14/06/2012 tarihli ve 2012/643 esas, 2012/909 sayılı karar verilmesine yer olmadığına dair karara yönelik itirazın reddine ilişkin İstanbul 19. Ağır Ceza Mahkemesinin 18/03/2013 tarihli ve 2013/383 değişik iş sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 11/05/2015 gün ve 29837 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 04/06/2015 gün ve KYB.2015-172328 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre,
1- Sanık hakkındaki ilk hükmün iptali ve sanığın beraatine ilişkin kararın temyizi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca uyarlama yapılması için dosyanın incelenmeden iade edilmesi üzerine, mahkemesince uyarlama yapılması mümkün görülmediğinden karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi karşısında, iptal edilen ve cezai sonuçları ortadan kalkan ilk hüküm nedeniyle ödenen 8.150,00 yeni Türk lirası adli para cezasının sanığa iadesi gerektiği,
2- 1136 sayılı Kanun"un 168. maddesi ve karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13. maddesinin 5. fıkrası uyarınca, beraat eden ve kendisini vekil ile temsil ettiren sanık lehine maktu avukatlık ücretine hükmedilmesi gerektiği,
Nazara alındığında, itirazın bu yönlerden kabulü yerine, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararların kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriğinin (2) no"lu paragrafında belirtilen düşünceye yönelik yapılan incelemede;
Olağanüstü kanun yolu olan ve öğretide “olağanüstü temyiz” olarak adlandırılan kanun yararına bozmanın amacı hakim veya mahkeme tarafından verilen ve istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşen kararların Yargıtay’ca incelenmesini, buna bağlı olarak da kanunların uygulanmasında ülke sathında birliğe ulaşmak, hakim veya mahkemelerce verilen cezaya ilişkin karar veya hükümlerdeki hukuka aykırılıkları toplum ve birey açısından hukuk yararına gidermektir.
Olağanüstü bir kanun yolu olan kanun yararına bozma müessesesinin konusunu oluşturabilecek kanuna aykırılık halleri, olağan kanun yolu olan temyiz nedenlerine göre dar ve kısıtlı tutulduğunda kesin hükmün otoritesi korunmuş olur.
26.10.1932 gün ve 29/12 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı ve bu karar esas alınmak suretiyle verilen Yargıtay Ceza Genel Kurulu ve Özel Dairelerin süreklilik arz eden kararlarında belirtildiği üzere, kabul edip etmemenin hakim veya mahkemenin takdirine bağlı olduğu istekler hakkında verilen kararlar ile kanıtların değerlendirilmesine ve şahsi hakka ilişkin kararlar kanun yararına bozma konusu olamaz.
Bu nedenlerle, vekalet ücretinin şahsi hakka ilişkin olması nedeniyle, yerleşik yargısal kararlara göre de (Yargıtay 1. CD’nin 05/11/2008 tarih ve 2008/9091-7078 E.K; 3. CD’nin 14/11/2007 tarih ve 2007/12330-8319 E.K; 11. CD’nin 27/02/2013 tarih ve 2012/28035 E. 2013/3196 K. ve 12. CD’nin 27/12/2012 tarih ve 2012/21561-28771 E.K sayılı kararları ) bu hususta kanun yararına bozma talebinde bulunulamayacağından, bu yöndeki kanun yararına bozma içeriğindeki düşünce yerinde görülmediğinden REDDİNE,
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriğinin (1) no"lu paragrafında belirtilen düşünceye yönelik yapılan incelemede;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, İstanbul 19. Ağır Ceza Mahkemesinin 18/03/2013 tarihli ve 2013/383 değişik iş sayılı kararının CMK"nın 309/4. maddesi uyarınca BOZULMASINA, sanığın İstanbul 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/06/2007 tarih ve 2006/860 esas, 2007/571 sayılı kararı ile verilen 8.150 TL adli para cezasının infazı kapsamında yatırdığı 8.150 TL’nin sanık M.. Ş..’e iadesine, 22/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.