Yanlar arasında görülen elatmanın  önlenmesi davası sonunda, yerel mahkemece  davanın, kabulüne ilişkin olarak verilen karar davalılar vekili tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi,  Tetkik Hakimi raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;
Dava, çaplı  taşınmaza  elatmanın  önlenmesi  isteğine  ilişkindir.
Mahkemece, kayden davacının  paydaş  olduğu 123  ada  55  parsel  sayılı  taşınmaza  davalıların  haklı  ve  geçerli  bir  nedeni  olmaksızın elattıkları belirlenmek  ve  kayda  üstünlük tanımak  suretiyle  davanın  kabulüne  karar  verilmiş  olmasında  kural  olarak  bir  isabetsizlik  bulunmamaktadır.
Ne  var  ki, keşfen  elde  edilen  ve  hükme  yeterli  olduğu  anlaşılan  03.12.2012  tarihli fen  bilirkişi raporuna  göre, dava konusu  123   ada  55  parsel  sayılı  taşınmazda   tecavüzlü  bölümlerin  müstakilen ve  ayrı  ayrı  davalılar R..ve  M.. tarafından  kullanıldığı  ve  davalılar  arasında   zorunlu  dava  arkadaşlığı  bulunmadığına  göre   elatılan  kısımların  ayrı  ayrı belirlenecek  değerleri   üzerinden harç, yargılama  gideri, vekalet ücreti  tayin ve  takdir  edilmesi  gerekirken, 6098  sayılı Türk  Borçlar Kanununun 61. Maddesi  uyarınca  teselsül  hükümleri  uygulanarak yazılı  şekilde  harç, yargılama  gideri  ve  vekalet  ücretine  karar  verilmiş  olması  doğru  değildir.
Davalıların bu  hususa ilişkin  temyiz itirazları  yerindedir. Kabulüyle , hükmün  açıklanan nedenlerle (6100  sayılı  yasanın  geçici 3. maddesi  yollaması  ile) 1086  sayılı HUMK"nun 428. maddesi  gereğince  BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 10.06.2013  tarihinde oybirliğiyle karar  verildi.