Tebliğname No : KYB - 2015/203000

1163 sayılı Kooperatifler Kanunu’na muhalefet suçundan sanık İ.. A..’ın, anılan Kanun’un ek 2/2, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 62/1 ve 52. maddeleri uyarınca 25 gün hapis ve 500,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Alanya 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 08/12/2011 tarihli ve 2010/285 Esas, 2011/527 sayılı kararının kesinleşmesini müteakip, sanığın deneme süresi içerisinde yeniden suç işlediğinden bahisle 1163 sayılı Kanun’un ek 2/2, 5237 sayılı Kanun’un 62/1 ve 52. maddeleri uyarınca 25 gün hapis ve 500,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Alanya 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/01/2015 tarihli ve 2014/686 Esas, 2015/48 sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 29/05/2015 gün ve 35230 sayılı Kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 08/06/2015 gün ve KYB.2015-203000 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 50/3. maddesinde yer alan, “Daha önce hapis cezasına mahkûm edilmemiş olmak koşuluyla, mahkûm olunan otuz gün ve daha az süreli hapis cezası ..., birinci fıkrada yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilir.” şeklindeki düzenleme ve sanığın adli sicil kaydındaki ilamların hapis cezası olmaması nazara alınarak sanık hakkında verilen 25 gün hapis cezasının seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesi gerektiğinin düşünülmemesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Kanun yararına bozulması talep edilen mahkumiyet kararına ilişkin yasa yolu gösterilirken, sanığın yüzüne karşı verilen kararda 7 günlük temyiz süresinin gösterilmemesi ve hapis cezası ile birlikte hükmedilen doğrudan adli para cezasının kesin olduğunun belirtilmesi suretiyle temyiz hakkı bulunanların yanıltıldığı, yine temyiz hakkı bulunan sanığa yasa yolu, süresi, mercii ve başvuru şeklinin açıkça gösterildiği meşruhatlı tebligat da gönderilmediği ve bu nedenle hükmün kesinleşmediği anlaşıldığından Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin bu nedenle REDDİNE, 22/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.