Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/5499 Esas 2022/16833 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suç tarihi itibariyle, sanık hakkında uygulanan 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b maddesinde öngörülen hapis cezasının alt sınırı 2 yıl olduğu ve teşdiden ceza verildiği belirtildiği halde, temel cezanın 2 yıl olarak belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayini ve sanığın yargılama aşamasında zarar giderme talebinde bulunmaması, bu konuda hiç bir beyanı ve iradesi olmamasına karşın sadece müştekinin zarar talebinin bulunmadığını belirtmesinin etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına yeterli olmadığının anlaşılması karşısında, sanık hakkında yazılı şekilde TCK’nın 168/2. maddesi uyarınca indirim yapılması, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 13/10/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.