Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/577 Esas 2014/37095 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/577
Karar No: 2014/37095
Karar Tarihi: 25.12.2014

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/577 Esas 2014/37095 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, karşılıksız yararlanma suçundan yargılanan sanığın, kuruma ödeme yaptığı tespit edilmesi nedeniyle ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiğini belirtmiştir. Ancak, mahkeme bu hükmü verirken ilgili kanun maddelerini doğru bir şekilde uygulamamıştır. Bu nedenle karar bozulmuş ve sanık hakkında herhangi bir yeniden yargılama yapılmaksızın ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun’un Geçici 2. maddesinin 1. fıkrası ve aynı maddenin 2. fıkrası ile 5271 sayılı CMK’nın 223/4-(a) maddeleri bu kararın gerekçesi olarak açıklanmıştır.

13. Ceza Dairesi 2014/577 E. , 2014/37095 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 2 - 2013/203199
MAHKEMESİ : Kozan 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 26/03/2013
NUMARASI : 2012/955 (E) ve 2013/407 (K)
SUÇ : Karşılıksız yararlanma

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya bulunan bilirkişinin tespit ettiği katılan kurumun zararını 11.02.2008 tarihinde ödediği taksitle tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık İ.. Ş..’in temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/4-(a) maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 25.12.2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.