4733 sayılı Kanuna Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/29305 Esas 2016/6249 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/29305
Karar No: 2016/6249
Karar Tarihi: 27.04.2016

4733 sayılı Kanuna Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/29305 Esas 2016/6249 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, suçlu 4733 sayılı Kanuna Muhalefet suçundan hüküm giymiş ve hükümlülük ve müsadere cezasına çarptırılmıştır. Ancak, kararın temyiz edilmesi sonrasında, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümleri Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiği için mahkemenin yeniden değerlendirme yapması gerektiği belirtilmiştir. Bu maddeye göre, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ve vesayet veya kayyımlık görevi ile ilgili olarak koşullu salıverilmesine karar verilebilir. Ancak altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden cezanın tamamlandığı zamana kadar mahrum bırakılması gerekmektedir. Bu nedenle, mahkeme kararında yapılan hüküm tesisi yasadışı bulunmuştur. Sonuç olarak, TCK'nın 53. maddesi yeniden incelenerek, Anayasa Mahkemesi'nin 08/10/2015 tarihlı ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararında yer alan hususlar göz önünde bulundurularak hüküm tesis edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddesi detaylı olarak açıklanmamıştır, ancak TCK'nın 53/1-2-3 maddelerinin uygulanmasına devam edileceği ifade edilmiştir.

7. Ceza Dairesi 2014/29305 E. , 2016/6249 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna Muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
24/11/2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca,
Hükümden TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nın 53/1-2-3 madde fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.