Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/7960 Esas 2019/3897 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 13.10.2015 tarih 2013/808 Esas ve 2015/314 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere TCK"nin 27. maddesinin uygulanabilmesi için öncelikle meşru müdafaa ile korunabilecek bir hakkın bulunması, saldırıya ilişkin şartların var olması, savunmaya ilişkin şartlardan "ölçülülük" şartının, savunma lehine ihlal edilmek suretiyle sınırın aşılması, "sınırın aşılması"nın mazur görülebilecek bir heyecan, korku veya telaştan ileri gelmesi, şartlarının meydana gelmesi gerektiği, somut olayda bu şartların gerçekleşmediği gözetilmeden sanık hakkında TCK"nin 27. maddesi uygulanarak eksik ceza tayin edilmesi aleyhe temyiz olmadığından ve sanığın mağdur ..."yı yaralaması için kurulan hükümde, mahkemenin kabulüne göre sanığın kardeşi olan mağdur ..."yı bıçak ile yaraladığı olayda, TCK"nin 86/3. maddesinde belirtilen birden fazla nitelikli halin (TCK"nin 86/3-a, 86/3-e) aynı olayda işlenmesi halinde, TCK"nin 61. maddesi gereği temel ceza belirlenirken, TCK"nin 3. maddesindeki cezada orantılılık ilkesi de gözetilerek asgari hadden uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından ve yine sanık hakkında kurulan her iki hüküm için de, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 26.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.