Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/16118 Esas 2014/10423 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/16118
Karar No: 2014/10423
Karar Tarihi: 30.04.2014

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/16118 Esas 2014/10423 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiştir. İki kişinin kemiklerinin kırılmasına sebep olan sanık, temel cezanın belirlenmesinde TCK'nın 61/1, 22/4 ve 3. maddeleri uyarınca kusur ve zararın ağırlığı gözetilerek en alt sınırdan ceza almıştır. Ancak, temyiz itirazları değerlendirilirken, TCK'nın 61/1 maddesinin (g) bendinde yer alan \"failin güttüğü amaç ve saik\" gerekçesinin dikkate alınmadığı belirtilmiştir. Bu nedenle karar BOZULMUŞ, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bir hata olduğu için, sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde diğer gerekçeler yasal ve yeterli olduğundan, hüküm DÜZELTİLEREK ONANMIŞTIR. Kanun maddeleri ise şöyledir: TCK 89/4 (taksirle yaralama), 62 (temel ceza), 50/1-a ve 52/2-4 (kusur ve cezada indirim), 61/1 (temel cezanın belirlenmesi) ve 22/4-3 (suçun boyutları ve özellikleri).

12. Ceza Dairesi 2013/16118 E. , 2014/10423 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Eşdeğer kusurlu olarak iki kişinin 6 ve 5. derece kemik kırığı olacak şekilde yaralanmasına neden olan sanık hakkında TCK"nın 61/1, 22/4 ve 3. maddeleri uyarınca kusur ve zararın ağırlığı gözetilerek temel cezanın tayininde alt sınırdan uzaklaşılması yerine asgari hadden ceza belirlenmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusura ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususların aynı Kanunun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak, düzeltilmesi mümkün bulunduğundan sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olmakla, "sanığın güttüğü amaç ve saiki"" ibaresinin çıkartılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.