Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2022/646 Esas 2022/5651 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun kaçırılması ve alıkonulması
...

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 01.12.2015 tarihli 2014/14-198 Esas 2015/428 Karar, 17.02.2015 tarihli 2014/14-307 Esas 2015/8 Karar sayılı kararları nazara alındığında, onbeş yaşını tamamlamamış olan mağdurenin kendi özgür iradesi ile serbestçe hareket etme hakkı, niteliği itibariyle üzerinde mutlak surette tasarrufta bulunabileceği bir hak olmadığından, bu hakkının ihlaline yönelik olarak sanık tarafından gerçekleştirilen eylemlerle ilgili gösterdiği rıza hukuken geçerli sayılmadığından, sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK.nın 109/1, 3-f, 5 maddesinde düzenlenen kişiyi cinsel amaçla hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek sanığın TCK.nın 234/3. maddesi gereğince mahkumiyetine karar verilmesi,
2- Mağdurun 19.01.2015 tarihinde evini terk ederek sanık ile birlikte kaldığı, mağdurun babasının şikayeti üzerine sanık ve mağdurun 01.02.2015 tarihinde birlikte kaldıkları evde yakalandıkları, mağdur ve sanığın soruşturma aşamasında alınan beyanlarında, beyan tarihlerinden yaklaşık 3 ay önce cinsel ilişkiye girdiklerini beyan etmesi üzerine bu eylemlere ilişkin 16.02.2015 tarihli iddianame ile Gaziantep 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/67 Esas sayılı dava dosyasında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve cinsel istismar suçundan açılan kamu davası üzerine, sanık hakkında her iki suçtan da verilen mahkumiyete ilişkin hükümlerinin temyiz incelemesinden geçerek kesinleştiğinin ve sanık hakkında mağdurun 19.01.2015 tarihinde evi terk ederek sanık ile 10-15 gün birlikte kalmalarına ilişkin olarak incelemeye konu kamu davasının 05.03.2015 tarihli iddianame ile açıldığının anlaşılması karşısında; Gaziantep 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/67 Esas sayılı dava dosyası ile temyiz incelemesine konu dosya ./..
S/2

arasında suç ve iddianame tarihleri dikkate alındığında, hukuki ve fiili kesintinin bulunmadığı anlaşılmakla, sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nın 109/1, 3-f, 5 ve TCK.nın 43/1. maddesi uygulanarak belirlenecek cezadan Gaziantep 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/67 Esas sayılı dosyasında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan tayin olunan cezanın mahsup edilerek hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi,
3- 09.07.2015 tarihli duruşmada, tutanağın başı ve sonu itibarı ile sanığın duruşmada hazır bulunmadığı halde, duruşma tutanağın "sanıktan son sözü soruldu; suçsuzum beraatime karar verilsin dedi" ibaresinin yazılması suretiyle çelişkiye neden olunması,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı sonuç ceza miktarı itibarıyla kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. ve 326/son maddeleri gereğince BOZULMASINA, 05.04.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.