Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/21370 Esas 2014/10410 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/21370
Karar No: 2014/10410
Karar Tarihi: 30.04.2014

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/21370 Esas 2014/10410 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine hükmettiğini ve katılanlar vekilinin temyiz itirazlarını reddettiğini belirtiyor. Ancak, sanık hakkında taksirli suçlarda uygulama imkanı bulunmayan TCK'nın 53/1. maddesi uyarınca hak yoksunluğuna hüküm verilmesi gerektiğini ve taksirli suçların temel cezasının belirlenmesinde \"failin güttüğü amaç ve saik\" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi konusunda yanlış bir uygulama yapıldığını belirtiyor. Bu nedenle, hüküm 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince bozuluyor, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususların düzeltilmesi mümkün olduğundan hüküm düzeltilebilir ve onanabilir. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: TCK'nın 85/1, 62, ve 53/1. Maddeleri, 61/1. Maddesinin (g) bendi, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321 ve 322. Maddeleri.

12. Ceza Dairesi 2013/21370 E. , 2014/10410 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanlar vekilinin bilinçli taksirin koşullarının oluştuğuna ve lehe hükümlerin uygulandığına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Taksirli suçlarda uygulama imkanı bulunmayan TCK"nın 53/1. maddesi uyarınca sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmolunması,
2- Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususların aynı Kanunun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak, düzeltilmesi mümkün bulunduğundan sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olmakla, "sanığın amacı"" ibaresi ile hükmün hak yoksunluğu ile ilgili 3.bendinin çıkartılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.