Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2014/1685 Esas 2014/4020 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ... tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Kadastro sırasında ... Köyü 831 parsel sayılı 7200 m² yüzölçümündeki taşınmaz, 182 nolu vergi kaydı uygulanarak tarla niteliğiyle davacı ... adına tesbit edilmiştir.
Davacı, dava dilekçesiyle; adına tesbit edilen 831 sayılı parselin sınırları sabit olmasına rağmen tahmini 4 dönüm kadar yerinin tapulama harici bırakıldığı iddiasıyla bu yerinde adına tescili istemiyle dava açmıştır.
Mahkemece; davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalılar Hazine ve Orman Yönetimi tarafından temyiz edilmekle, Yargıtay 7. Hukuk Dairesinin 01.03.1991 günlü ve 1991/3063 - 2632 sayılı kararı ile bozulmuştur.
Hükmüne uyulan bozma kararında özetle; “Yapılan keşif ve uygulama sonucu dava konusu edilen yerin tesbit dışı bırakıldığı ve hakkında kadastro tutanağı düzenlenmediği anlaşıldığından mahkemece görevsizlik kararı verilmesi” gereğine değinilmiştir.
Mahkemece, bozma kararına uyulduktan sonra davanın görevsizlik nedeniyle reddine, talep halinde dosyanın görevli asliye hukuk mahkemesine gönderilmesine karar verilmiş, daha sonra 09.12.2013 günlü ek kararla; taraflardan hiç birinin kanunen öngörülen sürede mahkemeye başvurmadıkları gerekçesiyle davanın HMK"nun 20/1. maddesi uyarınca açılmamış sayılmasına hükmedilmiş, ek karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, tesbit harici bırakılan taşınmazın tesciline ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye göre yazılı şekilde kurulan hükümde bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak; mahkemece 04.06.1992’de temyiz edilmeden kesinleşen görevsizlik kararıyla davalılar Hazine ve Orman Yönetimi yararına vekâlet ücretine hükmedildiği halde 09.12.2013 günlü ek kararla yeniden davalılar lehine vekâlet ücreti takdir edilmiş olması doğru değil ise de, bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple, hükmün vekâlet ücretine ilişkin 3. bendinin tamamen çıkarılması suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla H.U.MK.’nun 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 03.04.2014 günü oy birliği ile karar verildi.