Danıştay 4. Daire 2016/12349 Esas 2021/815 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/12349
Karar No : 2021/815

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Endüstriyel Temizlik Ürünleri ve İhtiyaç Maddeleri Sanayi Ticaret Limited Şirketi

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…., K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, sahte fatura kullandığından bahisle düzenlenen vergi inceleme raporuna istinaden re'sen tarh edilen 2010/1,2,5 ila 12 dönemlerine ilişkin katma değer vergileri ile kesilen üç kat vergi ziyaı cezalarının kaldırılması istenilmektedir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacının ilgili dönemlerde fatura aldığı Cumhuriyet Vergi Dairesi mükellefi … Elektrik San. ve Tic. Ltd. Şti., Güneşli Vergi Dairesi mükellefi … End. Gıda ve Kağıtçılık San. Tic. Ltd. Şti., Kocasinan Vergi Dairesi mükellefi … ile İkitelli Vergi Dairesi mükellefi … Met. Ür. İnş. ve End. Kim. San. Tic. Ltd. Şti. hakkındaki vergi tekniği raporlarında yer alan tespitlere göre düzenlenen faturaların sahte olduğu anlaşıldığından anılan mükelleflerden alınan faturalarda yer alan katma değer vergisi indirimlerinin reddi suretiyle yapılan cezalı tarhiyatlarda hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, bazı mükelleflerden olan alımların sahte fatura ile belgelendirildiği iddia edilmesine rağmen belirtilen mükelleflerin defter ve belgeleri üzerinde inceleme yapılmadığı, düzenlenen raporlarda somut tespit bulunmadan varsayımlarla hareket edildiği, karşıt inceleme yapılmadığı, defter ve belgelerin bilirkişi marifetiyle incelenmesi gerektiği halde Mahkemece bu hususun göz ardı edildiği, raporlar incelendiğinde, fatura alınan dönemlerde mükelleflerin faaliyette bulunduğu, mükellefiyetle ilgili ödevlerin yerine getirildiği, alımların gerçek olduğu, diğer mükelleflerin vergi mevzuatına aykırı fiillerinin kendileri için bağlayıcı olmadığı, kusurlarından sorumlu tutulamayacağı, eksik incelemeye dayalı olarak karar verildiği belirilerek temyiz isteminin kabulü ile Vergi Mahkemesi kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Temyize konu Mahkeme kararının Kocasinan Vergi Dairesi mükellefi … tarafından düzenlenen faturalara ilişkin kısmı yönünden;
Her ne kadar Vergi Mahkemesince; mükellef hakkında düzenlenen vergi tekniği raporu irdelenerek karar verilmiş ise de, dava konusu cezalı tarhiyatların dayanağı vergi inceleme raporunda; davacının adı geçen mükelleften alınan faturalara konu KDV indirimlerini düzeltme beyannamesi ile beyanlarından çıkarttığı belirtilerek söz konusu mükelleften alınan faturalar yönünden eleştiri yapılmadığı ve bu haliyle dava konusu cezalı tarhiyatlara herhangi bir etkisinin bulunmadığı anlaşılmış olup, Mahkeme kararının belirtilen kısmına ilişkin olarak Dairemizce değerlendirme yapılmasına mahal bulunmadığı sonucuna ulaşılmıştır.
Temyize konu Mahkeme kararının diğer mükelleflerden alınan faturalardan kaynaklanan cezalı tarhiyatlara ilişkin kısmı yönünden ise;
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2.Temyize konu …. Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve ... TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5.Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
6.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 08/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.