Danıştay 4. Daire 2016/10056 Esas 2021/813 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/10056
Karar No : 2021/813

TEMYİZ EDEN TARAFLAR : 1-… Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …
2- Tasfiye Halinde … Demircilik ve İnşaat Sanayi Ticaret Limited Şirketi

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek aleyhlerine olan hüküm fıkralarının taraflarca bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, sahte fatura kullandığından bahisle düzenlenen vergi inceleme raporuna istinaden re'sen tarh edilen 2011/12, 2012/1 dönemlerine ilişkin tek kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergileri ile 213 sayılı Kanun'un 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istenilmiştir.

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; ilgili dönemlerde davacının fatura aldığı Tepecik Vergi Dairesi mükellefi … (… İnşaat), Gaziosmanpaşa Vergi Dairesi mükellefi … (… Demir Çelik Ticaret), Karadeniz Ereğli Vergi Dairesi mükellefi … Nakliyat İnş. Pet. San. Tic. Ltd. Şti. ile Büyükçekmece Vergi Dairesi mükellefi … (… Demir Çelik Sanayi) hakkındaki vergi tekniği raporlarında yer alan tespitlere göre, düzenlenen faturaların sahte olduğu anlaşıldığından cezalı tarhiyatlarda hukuka aykırılık bulunmadığı, öte yandan davacının fatura almadığı malı kimden aldığına dair somut bir tespitte bulunulmaksızın, suç olan fiilin bütün unsurlarıyla ortaya çıkartılmadan failin cezalandırılamayacağı ilkesine aykırı olarak varsayıma dayalı kesilen dava konusu özel usulsüzlük cezasında ise hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen reddine, kısmen kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI : Davacı tarafından, hakkında ve mal alımı yapılan firmalar hakkında düzenlenen raporların tebliğ edilmediği, söz konusu hususun savunma hakkını kısıtladığı, raporların ihbarname ekinde tebliğ edilmemesinin esasa etkili şekil hatası olduğu, sınırlı bir vergi incelemesi ile alımların büyük kısmına ilişkin faturaların sahte olarak tespit edilmesi ve değerlendirilmesinin vergi tekniği açısından mümkün bulunmadığı, alt mükellefler hakkında düzenlenen raporlarda yer alan tespitlerin varsayıma dayalı olarak yapıldığı, hukuken itibar edilebilecek tespitlerin bulunmadığı, davalı idarece re'sen tarhiyata gidilmesinin sebeplerinin somut olarak ortaya konulmadığı, inceleme elemanınca sahte fatura olarak değerlendirilen faturalardaki katma değer vergilerinin, KDV mevzuatına uygun olarak indirim konusu yapıldığından bu vergilerin indiriminin kabul edilmemesinin yasal olmadığı, benzer nitelikteki uyuşmazlıklarda lehe emsal yargı kararlarının bulunduğu belirtilerek temyiz isteminin kabulü ile Vergi Mahkemesi kararının cezalı tarhiyatlara ilişkin kısmının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI : Davalı idare tarafından, özel usulsüzlük cezasının 213 sayılı Kanunun 353/1. maddesinde belirtilen tespitlerden hareketle kesildiği, mevzuatta mal ve hizmet alımına taraf olanların yani işlemin her iki tarafının da ayrı ayrı tespit edilmesi zorunluluğunun bulunmadığı, anılan cezanın yasal yükümlülüğünü yerine getirmediği tespit edilen her mükellef için ayrı ayrı ceza kesilebileceği, belge alınmadığının saptanması halinde, belge vermeyenin saptanmamış olmasının belge almayanın cezalandırılmasını engellemeyeceği, yapılan işlemlerin yasal ve yerinde olduğu belirtilerek temyiz isteminin kabulü ile Vergi Mahkemesi kararının özel usulsüzlük cezasına ilişkin kısmının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

DAVACININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

DAVALININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Temyize konu Mahkeme kararının Karadeniz Ereğli Vergi Dairesi mükellefi … Nakliyat İnş. Pet. San. Tic. Ltd. Şti. tarafından düzenlenen faturalara ilişkin kısmı yönünden;
Her ne kadar Vergi Mahkemesince; mükellef hakkında düzenlenen vergi tekniği raporu irdelenerek karar verilmiş ise de, dava konusu cezalı tarhiyatların dayanağı vergi inceleme raporunda; davacının adı geçen mükelleften alınan faturalara konu KDV indirimlerini düzeltme beyannamesi ile beyanlarından çıkarttığı belirtilerek söz konusu mükelleften alınan faturalar yönünden eleştiri yapılmadığı ve bu haliyle dava konusu cezalı tarhiyatlara herhangi bir etkisinin bulunmadığı anlaşılmış olup, Mahkeme kararının belirtilen kısmına ilişkin olarak Dairemizce değerlendirme yapılmasına mahal bulunmadığı sonucuna ulaşılmıştır.
Temyize konu Mahkeme kararının diğer mükelleflerden alınan faturalardan kaynaklanan cezalı tarhiyatlara ilişkin kısmı ile özel usulsüzlük cezasına ilişkin kısmı yönünden ise;
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Tarafların temyiz istemlerinin reddine,
2. Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve 123,60 TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
6. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 08/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.