Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2015/2577 Esas 2016/2650 Karar Sayılı İlamı

3. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/2577
Karar No: 2016/2650
Karar Tarihi: 25.02.2016

Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2015/2577 Esas 2016/2650 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul Anadolu 13. Sulh Hukuk Mahkemesi'nde gerçekleşen alacak davası sonucunda, davacı İSKİ'nin talebi reddedildi. Davacı tarafından yapılan temyiz başvurusunda, davalı kurumun harçtan muaf olmadığı tespit edildi. Geçici su aboneliği talebine ilişkin uyuşmazlık özel hukuk hükümleri dahilinde değerlendirilen davada, davalı tarafın temyiz harçlarının yatırılmadığı saptandı. Sonuç olarak, temyiz harçlarının ödenmesi için harekete geçilerek dosyanın mahkemesine geri çevrilmesine karar verildi. Kanun maddeleri olarak, davacı İSKİ'nin kuruluşu ve çalışma alanı 2560 sayılı İSKİ Kanununun Ek 5. ve Geçici 10. maddesinde düzenleniyor. Ayrıca, İSKİ'nin yalnızca \"görevleri için kullandığı taşınmaz malları, tesisleri, işlemleri ve faaliyetleri\" yönünden harçtan muaf olduğu 2560 sayılı İSKİ Kanununun 21/a maddesi ile belirtiliyor. Davalı kurumun ise 492 sayılı Harçlar Kanunu gereğince temyiz harçlarından muaf olmadığı hatırlatılıyor.

3. Hukuk Dairesi 2015/2577 E. , 2016/2650 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 13. SULH HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 07/10/2010
NUMARASI : 2009/1006-2010/1056
DAVACI : İ.. M.. VEK.AV. A... K...
DAVALI : L.. A.. VEK.Av. O.. D..
Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı kurum(İSKİ), 2560 sayılı İSKİ Kanununun Ek 5. ve Geçici 10. maddesi uyarınca kurulmuş olup, çalışmaları özel hukuk hükümlerine bağlı bulunmakta ve tacir sıfatını taşımaktadır.
Davacı kurum, 2560 sayılı İSKİ Kanununun 21/a. maddesine göre, sadece "Görevleri için kullandığı taşınmaz malları, tesisleri, işlemleri ve faaliyetleri" yönünden harçtan muaftır.
Temyize konu davanın, geçici su aboneliği tesisi talebine ilişkin olduğu, uyuşmazlığın özel hukuk hükümleri dahilinde kaldığı gözetildiğinde, temyiz eden davalı kurumun, gerek 492 sayılı Harçlar Kanunu gereğince, gerekse de 2560 sayılı İSKİ Kanununun 21/a. maddesine göre, temyiz harçlarından muaf olmadığı ortadadır.
Somut olayda; hükmü temyiz eden davalı vekili tarafından verilen temyiz dilekçesinin temyiz defterine kaydedildiği, ancak 2560 sayılı İSKİ Kanununun 21/a. maddesi uyarınca harçtan muaf olduğu gerekçesiyle temyiz harçlarının yatırılmadığı tespit edilmiştir.
Bu itibarla; hükmü temyiz eden davalı taraftan, temyiz harçlarının alınması için HUMK. nun 434/3. maddesine göre işlem yapılması ve ondan sonra gönderilmesi için dosyanın mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE, 25.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.