22. Hukuk Dairesi 2017/20737 E. , 2019/5208 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı iş yerinde 29.12.2010 – 05.04.2014 tarihleri arasında çalıştığını, işveren tarafından iş akdine haksız son verildiğini belirterek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, ücret, fazla mesai, ulusal bayram genel tatil ve yıllık izin ücretlerinin hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, dosya kapsamı ve bilirkişi raporuna göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı her iki davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık, fazla mesai ücretinin hesaplanma şekli noktasındadır.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının hafta içi 07.45-18.30 saatleri arasında 1 saat ara dinlenme süresi ile günde 9 saat 45 dakika çalıştığı, cumartesi günleri ise 07.45-13.00 saatleri arasında yarım saat ara dinlenme süresi ile günde 4 saat 45 dakika çalıştığı kabul edilmiş, Fazla Çalışma Yönetmeliği"nin 5.maddesinde ki "Fazla çalışma veya fazla sürelerle çalışma sürelerinin hesabında yarım saatten az olan süreler yarım saat, yarım saati aşan süreler ise bir saat sayılır." düzenlemesine atıf yapılarak, hafta içi çalışılan günlük 9 saat 45 dakika 10 saate, cumartesi günü çalışılan günlük 4 saat 45 dakikalık çalışma 5 saate tamamlanarak, davacının haftada 55 saat çalıştığı, buna göre yasal çalışma süresini aşan 10 saatlik fazla mesaisinin olduğu kabul edilmiştir. Ancak günlük çalışma saatinin bu şekilde tamamlanması hatalıdır. İlgili yönetmeliğin "fazla çalışmada sınır" başlığını taşıyan 5.maddesinin 2.fıkrasında "Fazla çalışma veya fazla sürelerle çalışma sürelerinin hesabında yarım saatten az olan süreler yarım saat, yarım saati aşan süreler ise bir saat sayılır." denilmiştir. Ancak sözü edilen fıkra, günlük bulunan çalışma saatinin tamamlanması anlamına gelmeyip, fazla mesai ücreti hesabının haftalık 45 saati aşan kısmın tespiti sonucu bulunduğu, bu hesaplama sonrası bulunan saatin; yarım saatten az ise yarım saat, yarım saatten fazla ise 1 saat sayılması gerektiğidir. Bu husus gözetilmeden sonuca gidilmesi hatalıdır ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 06.03.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
