Danıştay 4. Daire 2016/13600 Esas 2021/802 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/13600
Karar No : 2021/802

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Reklam Hizmetleri Sanayi Ticaret Limited Şirketi

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:.., K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, sahte fatura kullandığından bahisle düzenlenen vergi inceleme raporu uyarınca re'sen tarh edilen 2011/3,4,7,9 ve 10 dönemlerine ilişkin vergi ziyaı cezalı katma değer vergileri ile 213 sayılı Kanun'un 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istenilmektedir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; ilgili dönemlerde davacının fatura aldığı Kağıthane Vergi Dairesi mükellefi … Personel Yönetim Hizmetleri Danışmanlık ve Organizasyon Ticaret Limited Şirketi hakkındaki vergi tekniği raporunda yer alan tespitlere göre, düzenlenen faturaların sahte olduğu anlaşıldığından anılan mükelleflerden alınan faturalarda yer alan katma değer vergilerinin indirim olarak kabul edilmemesi suretiyle yapılan dava konusu cezalı tarhiyatlarda hukuka aykırılık bulunmadığı; Şişli Vergi Dairesi mükellefi … Danışmanlık Hizmetleri Limited Şirketi hakkında sahte fatura düzenlediğine ilişkin tespitin somut olarak ortaya konulamadığı anlaşıldığından adı geçen mükelleften alınan faturalar nedeniyle yapılan vergi ziyaı cezalı tarhiyat ile yasal koşullar oluşmadan kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen reddine, kısmen kabulüne karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, davacının ihtilaflı dönemlerde hakkında sahte belge düzenleme nedeniyle vergi tekniği raporu bulunan mükelleflerden fatura aldığı ve alınan faturaları yasal defterlerine kaydettiği hususunun tespit edildiği, sahte fatura kullanımı nedeniyle özel usulsüzlük cezası kesildiği, yapılan işlemlerin yasal ve yerinde olduğu belirtilerek temyiz isteminin kabulü ile Vergi Mahkemesi kararının aleyhe olan hüküm fıkrasının bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …

DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 08/02/2021 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(X) KARŞI OY :
Davacı adına, sahte fatura kullandığından bahisle düzenlenen vergi inceleme raporları uyarınca re'sen tarh edilen 2011/3,4,7,9 ve 10 dönemlerine ilişkin vergi ziyaı cezalı katma değer vergileri ile 213 sayılı Kanun'un 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istemiyle açılan davanın kısmen reddine kısmen kabulüne ilişkin Mahkeme kararı davalı idare tarafından temyiz edilmiştir.
Davacının 2010/7,9,10 dönemlerinde 4 adet belge karşılığı KDV dahil 67.260,00 TL tutarında fatura aldığı Şişli Vergi Dairesi mükellefi … Danışmanlık Hizmetleri Limited Şirketi hakkında tanzim olunan vergi tekniği raporunda yer alan tespitlere göre; mükellefin iş yeri adresinde ve şirket müdürünün ikametgah adresinde adreste bulunamama nedeniyle defter ve belge isteme yazısının tebliğ edilemediği, 2009 yılında 16.950,12 TL, 2010 yılında 36.650,00 TL, 2011 yılında 1.611.691,05 TL ve 2012 yılında 600.046,32 TL KDV matrahı beyan edildiği, rapor tarihi itibarıyla 129.718,63 TL vergi borcu bulunduğu ve 17,27 TL'sinin ödendiği, 2008 yılı Ba bildiriminin 0,00 TL, 2009 yılı Ba bildiriminin 15.000,00 TL, 2010 yılı Ba bildiriminin 24.950,00 TL olduğu, 2011 ve 2012 yıllarına ilişkin Ba bildirimlerinin ise verilmediği ve söz konusu yıllara ilişkin olarak mükellefe mal ve hizmet sattığını bildiren mükellefin de bulunmadığı, 2011 yılı Bs bildiriminin 4.835.762,00 TL, 2012 Bs bildiriminin ise 163.864,00 TL olduğu, 2011 Mayıs ayına kadar KDV beyanlarının uyumlu olmasına rağmen Mayıs ayından itibaren KDV beyanları ile bildirilen satış tutarları arasında farklılıkların bulunduğu hususları göz önünde bulundurulduğunda, anılan mükellef tarafından davacı adına düzenlenen faturaların gerçek bir mal teslimi ve hizmet ifasına dayanmadığı sonucuna ulaşıldığından, bu faturalar nedeniyle yapılan cezalı tarhiyatta hukuka aykırılık, Vergi Mahkemesi kararında ise hukuki isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle, davalı idarenin temyiz isteminin kabulü ile Mahkeme kararının kabule ilişkin kısmının bozulması gerektiği görüşüyle Dairemiz kararına katılmıyorum.