MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, kötüniyet tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, genel tatil ücreti, ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalılardan ..... avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I


A) Davacı Talebinin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı şirketlere ait işyerlerinde, 25/08/2007-20/03/2011 tarihleri arasında, çiğ köfte, içli köfte ve diğer mamullerin imalatı işinde ustabaşı olarak, aylık net 1.200 TL ücretle çalıştığını, davalı şirketler arasında organik bağ bulunduğunu, davacının eşinin şirket yetkilisi tarafından darp edildiğini, bu olaydan sonra iş akdinin işveren tarafından haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, genel tatil ücreti, ücret ve kötüniyet tazminatı alacaklarını talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı .... vekili, davacının 01/01/2009 tarihinde işyerinde çalışmaya başladığını, davalı şirketin diğer davalı şirketten ayrı bir tüzel kişiliğinin bulunduğunu, davacının işyerinde temizlik işi yaptığını, davacının işten kendisinin ayrıldığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Diğer davalı şirket, usulüne uygun tebligatlara rağmen, yargılamaya katılmamıştır.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Süreci:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş akdinin işveren tarafından haksız olarak feshedildiği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalılardan .... vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı ..... vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasındaki uyuşmazlık, fazla çalışma ücretinin doğru olarak hesaplanıp hesaplanmadığı noktasında toplanmaktadır.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının birinci hafta haftanın yedi günü ve günlük 08:00-19:00 saatleri arasında, 1,5 saatlik ara dinlenmesinin düşülmesiyle 9,5 saat çalıştığı, iş bu birinci haftada davacının 66,5 saat (=7 gün x 9,5 saat) çalıştığı ve haftalık fazla çalışma süresinin 21,5 saat olduğu, ikinci haftada davacının haftanın 6 günü ve günlük 08:00-19:00 saatleri arasında, 1,5 saatlik ara dinlenmesinin düşülmesiyle 9,5 saat çalıştığı, iş bu ikinci haftada davacının 57 saat (=6 gün x 9,5 saat) çalıştığı ve haftalık fazla çalışma süresinin 12 saat olduğu, üçüncü haftada tıpkı birinci haftada olduğu gibi haftalık fazla çalışma süresinin 21,5 saat olduğu, dördüncü haftada ise tıpkı ikinci haftada olduğu gibi haftalık fazla çalışma süresinin 12 saat olduğu, aylık çalışma süresinin 21,5 + 12 + 21,5 + 12 = 67 saat ve haftalık ortalama fazla çalışma süresinin 67 saat/4 = 16,75 saat olduğu belirtilmiştir.
Davacı fazla çalışma ücreti yanında hafta tatili ücreti de talep etmiş, mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda hafta tatili ücreti ayrıca hesaplanmış ve mahkemece hüküm altına alınmıştır. Bu durumda, hafta tatili ücreti ayrıca hesaplandığına göre, mükerrer ödemeye neden olmamak için ayın birinci ve üçüncü haftaları için fazla çalışma süresi haftanın 6 günü üzerinden hesaplanmalı, 7 nci gün (hafta tatili günü) davacı 7,5 saatten fazla çalışmışsa 7,5 saati aşan bu süre, haftanın 6 günü üzerinden yapılan hesaba göre bulunan fazla çalışma süresine ilave edilmelidir. Buna göre;
Ayın birinci haftasında, davacı haftanın 6 günü ve günlük (1,5 saatlik ara dinlenmesinin düşülmesi ile) 9,5 saat çalışmaktadır. Davacının haftalık çalışma süresi 6 gün x 9,5 saat = 57 saat + 7 nci günde (hafta tatili gününde) 7,5 saati aşan 2 saatlik sürenin eklenmesi ile 59 saattir. Bu birinci hafta için fazla çalışma süresi 59 saat – 45 saat = 14 saattir.
Ayın ikinci haftası için, davacının haftanın 6 günü ve günlük 08:00-19:00 saatleri arasında, 1,5 saatlik ara dinlenmesinin düşülmesiyle 9,5 saat çalıştığı, iş bu ikinci haftada davacının 57 saat (=6 gün x 9,5 saat) çalıştığı ve haftalık fazla çalışma süresinin 12 saat olduğu,
Ayın üçüncü haftasında, tıpkı birinci haftasında olduğu gibi haftalık fazla çalışma süresinin 14 saat olduğu,
Ayın son haftasında, tıpkı ikinci haftasında olduğu gibi haftalık fazla çalışma süresinin 12 saat olduğu,
Aylık çalışma süresinin 14 saat + 12 saat + 14 saat + 12 saat = 52 saat ve haftalık ortalama fazla çalışma süresinin 52 saat / 4 = 13 saat olduğu anlaşılmaktadır.
Yukarıda yapılan tespit ve hesaplamalar da açıkça gösteriyor ki, hükme esas alınan bilirkişi raporunda haftalık (ortalama) fazla çalışma süresi hafta tatili de dahil edilerek hatalı hesaplanmıştır. Mahkemece, iş bu hatalı rapora dayanarak hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.