Danıştay 4. Daire 2016/18394 Esas 2021/811 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/18394
Karar No : 2021/811

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, 30/09/2014-25/04/2015 tarihleri arasındaki mükellefiyet kaydı ile bu mükellefiyet kaydına istinaden 2014 ve 2015 yıllarının muhtelif dönemleri için kesilen özel usulsüzlük cezalarının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacının 2004/13 sayılı İç Genelgede belirtilen koşulları taşıyıp taşımadığının ilgili vergi dairesince araştırılması suretiyle faaliyetin sona erdiği 30/09/2014 tarihinden itibaren re'sen terkin edilmesi gerekirken, 25/04/2015 tarihine kadar devam ettirilen mükellefiyet işleminde hukuka uyarlık bulunmadığı, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezaları bakımından ise, gayri faal olan mükellef adına ilgili dönem beyannamelerinin elektronik ortamda verilmesi yükümlülüğüne uymadığından bahisle kesilen özel usulsüzlük cezalarında hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, Mahkeme kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 08/02/2021 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(X) KARŞI OY :
Davacı adına, 30/09/2014-25/04/2015 tarihleri arasındaki mükellefiyet kaydı ile bu mükellefiyet kaydına istinaden 2014 ve 2015 yıllarının muhtelif dönemleri için kesilen özel usulsüzlük cezalarının kaldırılması istemiyle açılan davada Vergi Mahkemesince verilen kabul kararı temyiz edilmiştir.
Vergi Usul Kanununun 160. maddesinin 1. fıkrasında, 153. maddede yazılı mükelleflerden işi bırakanların, keyfiyeti vergi dairesine bildirmeye mecbur oldukları, 2. fıkrasında, işi bırakma bildiriminde bulunmayan bir mükellefin işi bıraktığının tespit edilmesi veya yapılan araştırma ve yoklamalar sonucunda bilinen adreslerinde bulunamaması ve başka bir adreste faaliyetine devam ettiğine dair bilgi edinilememesi veya başka bir ticari, zirai ve mesleki faaliyeti olmadığı halde münhasıran sahte belge düzenlemek amacıyla mükellefiyet tesis ettirdiğinin tespiti halinde mükellefin (matrahlı veya matrahsız beyanname verenler dahil) işi bırakmış addolunacağı ve mükellefiyet kaydının vergi daresince terkin edileceği, son fıkrasında da, bu maddenin uygulanmasına ilişkin usulleri belirlemeye Maliye Bakanlığı'nın yetkili olduğu hükümlerine yer verilmiştir.
Dava dosyasının incelenmesinden; 29/0872014, 05/09/2014 tarihinde yapılan yoklamalar ile davacının 26/08/2014 tarihinden itibaren fason tekstil işi yaptığının tespit edildiği, … tarih ve … sayılı davacıdan işe başlama dilekçesi istenilmesine ilişkin işlemin 01/10/2014 tarihinde davacıya tebliğ edilmesine rağmen istenen belgelerin davalı idareye ibraz edilmediği, 25/04/2015 tarihinde davacının iş yeri adresinde yapılan yoklamada 25/04/2015 tarihi itibariyle …'nın faaliyette bulunduğunun tespit edildiğinden bahisle mükellefiyetinin bu tarih itibariyle re'sen terk edildiği, mükellefiyet kaydının bulunduğu dönemlere ait katma değer vergisi, gelir ve gelir geçici vergi bayannamelerini vermediği gerekçesiyle 213 sayılı Kanunun mükerrer 355/1. maddesi uyarınca özel usulsüzlük cezaları kesildiği anlaşılmaktadır. Her ne kadar davacı tarafça ticari faaliyetinin 26/08/2014-30/09/2014 tarihleri ile sınırlı olduğu, 30/09/2014 tarihinden sonra 25/04/2015 tarihine kadar mükellefiyet kaydının devam ettirilmesinin hukuka aykırı olduğu iddia edilse de, davacının mükellefiyetini sona erdirdiği hususunda idareye bildirimde bulunmadığı görülmekte olup, idarece yapılan tespite göre davacının mükellefiyetinin 25/04/2015 tarihinde re'sen terkin edilmesiyle, bu tarihe kadar kesilen özel usulsüzlük cezalarında hukuka aykırılık bulunmadığı düşünüldüğünden mahkeme kararının bozulması gerektiği görüşüyle Dairemiz kararına katılmıyorum.