Parada sahtecilik - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/406 Esas 2020/16970 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Parada sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın adli sicil kaydına göre suç tarihi itibariyle tekerrüre esas olabilecek İstanbul 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/15-42 sayılı, 20.02.2014 kesinleşme tarihli tek ilam bulunmakla, kararda hangi ilamın tekerrüre esas alındığının belirtilmemiş olması sonuca etkili görülmemiştir.
Sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Aynı anda üretilen, nakledilen, ülkeye sokulan paraların tümü tek bir suç oluşturmaktadır. Sayılan fiillere katılmadan, yasal olmayan yollardan elde edilen bir miktar sahte para ve paraya eşit sayılan değerlerin kullanıma sunulması ise, "tedavüle koymak" fiilini oluşturmakta ve niteliği itibariyle sürekliliği gerektirmesi nedeniyle tek bir suçu teşkil etmektedir. Ancak bu durum, yıllarca devam eden fiilin her zaman tek bir suçu oluşturacağı şeklinde de yorumlanmamalıdır. Fiili veya hukuki kesintinin varlığı halinde ayrı suçların oluştuğu kabul edilmelidir. Hukuki kesinti iddianamenin düzenlenmesi, mahkumiyet kararı, vazgeçme üzerine verilen düşme kararı, af yasası gibi durumların ortaya çıkması ile gerçekleşmektedir. Fiili kesinti ise failin eylemine ara vermesi veya yakalanması, tutuklanması, askere gitmesi, uzun süre hastanede yatması gibi bir nedenle eylemin sürdürülememesi hallerinde meydana gelmektedir. Bu durumlarda eylemlerin gerçekleştirildiği yer ve araya giren zaman aralığı, yeni bir suç işleme kastı, fiili kesintinin gerçekleşip gerçekleşmediğinin tespiti açısından önem arz etmektedir.
Somut olaya bakıldığında ise; sanığın 18.02.2014 günü İstanbul Anadolu 2.Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/134-215 E-K. sayılı dosyasına konu parada sahtecilik suçunu işledikten sonra yakalanmadan 25.02.2014 günü İstanbul Anadolu 12. Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/66-88 E-K sayılı dosyasına konu suçu işlediği, daha sonra 06.03.2014 günü yakalandığı ve ifade verdikten sonra ise serbest bırakıldığı ve 20.03.2014 tarihinde de temyiz incelemesi yapılan bu dosyada İstanbul ilinde yeniden piyasaya sahte para sürdüğünün anlaşılması karşısında; sanığın 18.02.2014 ve 25.02.2014 tarihlerinde parada sahteclik suçunu işledikten sonra, 6.3.2014 tarihinde yakalanması nedeniyle fiili kesintinin gerçekleştiği, yeni bir ortamda daha rahat ve kolay hareket edeceği, aranmadığı, tanınmadığı düşüncesiyle yenilenen suç kastıyla İstanbul ilindeki 20.03.2014 tarihli eylemini gerçekleştirdiği gözetildiğinde temadinin kesildiği ve fiili nedenle kesilen temadiden sonra sanığın gerçekleştirdiği her bir eylemin yeni bir suç işleme kararının icrası kapsamında ortaya çıktığı; bu itibarla temyiz incelemesi yapılan bu dosyada işlenenen diğerlerinden bağımsız ve ayrı suçu oluşturup mükerrer dava bulunmadığından tebliğnamede bu husustaki görüşe iştirak edilmemekle birlikte; UYAP üzerinden yapılan incelemeye göre sanık hakkında 01.04.2014 tarihinde işlediği iddia olunan parada sahtecilik suçundan İstanbul Anadolu Cumhuriyet Başsavcılığının 15.10.2014 gün ve 2014/51127 soruşturma, 2014/48504 esas 2014/2295 sayılı iddianamesi ile açılan kamu davası üzerine İstanbul Anadolu 3. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 06.11.2015 tarih ve 2014/461 Esas 2015/349 Karar sayılı hükme ilişkin dosyanın incelenmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 2016/7108 Esasında kayıtlı olduğunun anlaşılması karşısında, sanık hakkında açılan davanın akıbeti araştırılarak mümkün olduğunda birleştirilmeleri, aksi halde incelenerek dosya içerisine alınıp bu davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dosyaya konulduktan sonra tüm deliller birlikte değerlendirilerek sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nın 321.maddesi gereğince BOZULMASINA, 14.10.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.