Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2021/3372 Esas 2022/5667 Karar Sayılı İlamı

KARAR
...

6136 sayılı Ateşli Silâhlar ve Bıçaklar ile Diğer Aletler Hakkında Kanun'a muhalefet suçundan sanık ...'ın, anılan Kanun'un 13/3, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 62. ve 52/2. maddeleri uyarınca 10 ay hapis ve 400,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 5 yıl denetim süresine tabi tutulmasına dair Bafra Asliye Ceza Mahkemesinin 29.12.2011 tarihli ve 2011/721 Esas, 2011/1245 sayılı Kararının 11.01.2012 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın deneme süresi içerisinde 07.11.2015 tarihinde kasıtlı bir suç işlediğinin ihbarı üzerine yapılan yargılama sonucunda, hükmün açıklanması ile adı geçen sanığın 6136 sayılı Ateşli Silâhlar ve Bıçaklar ile Diğer Aletler Hakkında Kanun'un 13/3, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 62. ve 52/2. maddeleri uyarınca 10 ay hapis ve 400,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Bafra 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.11.2019 tarihli ve 2019/445 Esas, 2019/1628 sayılı kararını kapsayan dosyası ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre;
1- Olay günü sanığın ikametinde yapılan aramada 6136 sayılı Kanun'a göre yasak niteliği haiz 4 tane ateşli silah fişeği bulunduğunun anlaşılması karşısında, bu haliyle eylemin anılan Kanun'un 13/4. maddesinde düzenlenen pek az sayıda yasak niteliği haiz mermi bulundurma suçunu oluşturduğu gözetilmeden, 6136 sayılı Kanun'un 13/3. maddesi uyarınca hüküm kurulmak suretiyle fazla ceza tayin edilmesinde,
2- 6136 sayılı Kanun’un 13/4. maddesinde düzenlenen pek az sayıda yasak niteliği haiz mermi bulundurma suçunun, 02.12.2016 tarihli Resmî Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 12. maddesi ile değişik 5237 sayılı Kanun’un 75. maddesi uyarınca önödeme kapsamına alındığı, mahkemece sanığa usulüne uygun şekilde ön ödeme ihtarı yapılıp sonucuna göre hukukî durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu anlaşıldığından, ön ödemeye ilişkin usulü işlemler yapılmadan, yazılı şekilde karar verilmesinde; isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı CMK.nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 09.12.2020 gün ve 2020-15554 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 14.01.2021 gün ve KYB - 2021/1180 sayılı ihbarnamesi ile dairemize tevdii kılınmakla incelendi.

./..


S/2
TÜRK MİLLETİ ADINA

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1-)İkametinde usulüne uygun şekilde yapılan aramada 6136 sayılı Yasa kapsamında 4 adet fişek ele geçen hükümlünün eyleminin, 6136 sayılı Kanun'un 13/4. maddesi kapsamında kaldığı gözetilmeden suç vasfında yanılgıya düşülerek aynı Kanunun 13/3. maddesi ile ceza tayini,
2-) l no'lu bozma nedenine göre; 02.12.2016 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 12. maddesi ile 5237 sayılı Kanun'un 75. maddesi değiştirilerek uzlaştırma kapsamındaki suçlar hariç olmak üzere, yalnız adli para cezasını gerektiren veya kanun maddesinde öngörülen hapis cezasının yukarı sınırı altı ayı aşmayan suçlar ön ödeme kapsamına alınmış olmakla, 6136 sayılı Kanun'un 13/4. maddesindeki suç için öngörülen ceza altı aya kadar hapis ve yüz güne kadar adli para cezası olmakla, bu suçun 5237 sayılı Kanunun 75. maddesi kapsamına girip ön ödemeye tabi bulunduğu cihetle mahkemece hükümlüye karar tarihinden önce yürürlüğe giren 24.11.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun ile değişik TCK.nın 75. maddesi uyarınca ön ödeme ihtarı yapılıp sonucuna göre karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı ve Adalet Bakanlığı'nın Kanun Yararına Bozma istemine dayalı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının ihbarname içeriği bu itibarla yerinde görüldüğünden Bafra 2. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 26.11.2019 tarih, 2019/445 Esas ve 2019/1628 Karar sayılı kararının CMK.nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahkemesince yerine getirilmesine, dosyanın Adalet Bakanlığı'na gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na TEVDİİNE, 06.04.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.